تمرینات پیشرفتۀ یوگا دروس اصلی
درس 15- مراقبه ، پرسش و پاسخ – بی قراری
نویسنده : یوگانی
تاریخ : چهارشنبه 19 نوامبر 2003 ساعت 01:01 بعد از ظهر
* به خوانندگان جدید توصیه می شود که خواندن مطالب را از ابتدای بایگانی دروس ( درس اول ، " این بحث برای چیست ؟ " ) آغاز نمایند . چرا که دروس قبل، پیشنیازی برای این درس محسوب می شوند.
پرسش: از وقتیکه من تمرین مراقبه را شروع کردم برای چند روزی احساس آرامش و خونسردی خوبی داشتم، اما بعداً، بیقراری در طول مراقبه و زود رنجی در طول روز آغاز شد. موضوع چیست؟
پاسخ: اگرچه عمل پالایش سیستم عصبی به کمک مراقبه روند ساده ای بنظر می رسد، ولی فرآیندی بسیار ظریف و حساس است. روندی که ما به کار می بریم خیلی ساده است. به آسانی به مانترا فکر می کنیم، اجازه می دهیم تا بطور طبیعی پاکسازی کند، مانترا را از دست میدهیم، بعد متوجه میشویم که از دست رفته است، آنگاه بسادگی بدان بازمیگردیم بدون آنکه در پی واضح یا غیر واضح ادا کردن آن باشیم و این کار را برای بیست دقیقه و دوبار در روز ادامه می دهیم. اما نباید فریب سادگی این روند را خورده و آن را دست کم بگیرید. این تمرینی پیشرفته و قدرتمند است. به کمک این فرآیند ما گرفتگی های یک عمر زندگی را به طور طبیعی از عمق درون خویش پاک می کنیم. اینها فشارها و کشش های (روانی) هستند که در سیستم عصبی جای گرفته و دیدگاه ما را نسبت به حقیقت درون و محیط پیرامون محدود نموده اند. ما با برخی از این گرفتگی ها به دنیا آمده و بقیه را در این زندگی اضافه کرده ایم. همۀ این ها باید ذره ذره در طول مراقبه آزاد شوند. این یک تعهد عظیم و با نتایجی ژرف است.
اگر فرآیند پالایش کمی از تعادل خارج شود، ممکن است برخی ناراحتی ها مثل بیقراری، زود رنجی، حس های جسمی نامطلوب، دلواپسی، افکار نامطلوب و چیزهایی شبیه آن بوجود بیایند. خوشبختانه راههایی برای متعادل کردن روند مراقبه در صورت وقوع اینگونه امور وجود دارند. اولین کاری که باید انجام دهید این است که زمان کافی را برای بیرون آمدن از مراقبه اختصاص دهید (کمی استراحت پس از مراقبه). به یاد داشته باشید که در طول مراقبه فرآیند پاکسازی درونی در حال پیشروی است. هرچند ممکن است احساس کنید چیز خاصی اتفاق نمی افتد، اما اگر به سرعت از مراقبه بیرون پریده، به اندازۀ کافی استراحت نکنید، ممکن است برای مدتی بعد از مراقبه و حتی در تمام طول روز عصبی و زود رنج گشته و آن را از چشم افراد خانواده یا دوستان و همکارانتان ببینید. اما بهتر است آن را همانطور که هست ببینید، یعنی یک عدم تعادل در تمرین شما. همیشه در پایان مراقبه حداقل چند دقیقه ای را بدون انجام هیچ کاری سپری کنید (وانهادگی بدون توجه به مانترا). این باعث می شود که فشارهای عصبی و گرفتگی هایی که در طول مراقبه آزاد شده اند بدون آسیب محو شوند. در این صورت وقتی که بلند می شوید، احساس سبکی و طراوت خواهید داشت. اگر بعد از مراقبه احساس خوبی نداشتید، احتمالاً به اندازۀ کافی استراحت نکرده اید. پس هرقدر که لازم است استراحت کنید تا مرحلۀ انتقال از مراقبه به آرامی صورت پذیرد. بعضی از افراد ترجیح می دهند که بعداز مراقبه کمی دراز بکشند. نیازهای افراد نسبت به یکدیگر متفاوت است. ببینید برای بیرون آمدن از مراقبه چه حالتی برای شما بهترین است.
عده ای خیلی سریع به مراقبه جواب می دهند. آنها با کمی تمرین نتایج زیادی بدست می آورند. اگر شما یکی از این افراد هستید، مبارک است! اما مراقب بوده و در تمرینات خود اعتدال را رعایت کنید تا به دلیل میزان بالای پالایشی که در درون شما رخ می دهد دچار ناراحتی نشوید. اگر دراز کشیدن و استراحت کردن بعد از بیست دقیقه مراقبه، اوضاع را درست نمی کند، شاید بهتر باشد که زمان مراقبه را به پانزده دقیقه کاهش دهید. اگر بازهم احساس ناراحتی کردید، ده دقیقه را امتحان کنید. سعی کنید حد متعادل خود را پیدا کنید، و همیشه موقع بیرون آمدن کمی استراحت کنید.
گاهی اوقات ممکن است در طول مراقبه ناراحتی جسمی پیش آید. این امر معمولاً نشانۀ آزادشدن گرفتگی ها در سیستم عصبی است. اگر می بینید که این امر روندِ آسان مراقبه شما را مختل می کند، مانترا را متوقف و توجه را به ناراحتی فیزیکی معطوف نمایید. مدتی با آن باشید. این کار غالباً ناراحتی را به طور خود بخود برطرف می کند. وقتی که این حس برطرف شد به مانترا بازگردید و مراقبه را ادامه دهید تا زمان آن به پایان رسد. زمانی را که صرف توجه به ناراحتی خویش می کنید را نیز جزو زمان مراقبه به حساب آورید. اگر احساس ناراحتی برطرف نشد کمی دراز بکشید تا آن حالت فروکش کند. این مورد خوبی است. یک گرفتگی بزرگ دارد برطرف می شود. اجازه دهید به آسانی و بطور طبیعی رفع شود. همین روند را برای غلبه بر رگبار افکاری که به ذهنتان هجوم می آورند، و گاهی با حساسیت جسمی نیز همراه هستند دنبال کنید. اگر نتوانستید به آسانی به مانترا برگردید، با افکار باقی بمانید تا آنقدر کمرنگ شوند که بتوانید دوباره به مانترا بازگشت نمایید. به یاد داشته باشید که مراقبه یک نبرد علیه فعالیت جسمی و ذهنی نیست. این ها همه نشانه های آزاد شدن گرفتگی های عمیقی از درون سیستم عصبی است. ما فقط به آنها اجازه می دهیم که بروند. کار ما این است که روال سادۀ فکر کردن به مانترا را دنبال کنیم و بگذاریم که روند پاکسازی درونی خود بخود انجام گیرد. این یک جنگ بر روی سطح آگاه ذهن نیست. شما هیچگاه بدین طریق بر آنها پیروز نخواهید شد. ما در حال کار از داخل، درون و فراسوی ذهن ناخودآگاه هستیم. برای انجام این منظور باید اجازه دهیم تا توانایی طبیعی ذهن، ما را به درون بکشد. پس یاد بگیرید که به سادگی به مانترا آگاه بوده و به آن اجازه دهید که ما را به درون هدایت کند.
مراقبه از مؤثرترین ابزارهای عمل نمودن در درون ذهنِ ناخودآگاه و پاکسازی آن است. با این تمرین ما به آسانی به ورای ذهن ناخودآگاه و به سمت آگاهی بنیادین خویش می رویم. به مبدأ و سرچشمۀ همۀ آنچه که حقیقی و تکاملی است. این آگاهی ماست که گرفتگی های درونی را از میان بر می دارد. فقط، اگر که از طریق مراقبه این فرصت را به آن بدهیم. در طول زمان با برطرف شدن گرفتگی ها، سکوتی صلح آمیز را بیشتر و بیشتر در زندگی روزمره تجربه خواهیم کرد. این سپیده دمی از روشن بینی و حالت طبیعی ماست. پس به پاک کردن پنجرۀ سیستم عصبی خود، هر روز ادامه دهید.
برای ملاحظۀ جزئیات خودگامی در تمرین مراقبه و کاهش تجربۀ بیقراری و ناراحتی به درس 160# مراجعه کنید.
استاد در درون شماست.
توجه : برای آگاه شدن از جزئیات آموزش ها در ارتباط با مراقبه به کتاب "مراقبۀ عمیق" مراجعه نمایید.
دروس کلیدی