تمرینات پیشرفته یوگا دروس اصلی

 

 

 

 

 

بعدی | قبلی

 

 

درس 228 پرسش و پاسخ - گشودگی قلب و مقولۀ خدمت

 

 

نویسنده: یوگانی

 

تاریخ: شنبه 21 آگوست 2004 ساعت 5:25 بعد از ظهر

 

 

* به خوانندگان جدید توصیه می شود که خواندن مطالب را از ابتدای بایگانی دروس ( درس اول ، " این بحث برای چیست ؟ " ) آغاز نمایند . چرا که دروس قبل، پیشنیازی برای این درس محسوب می شوند.

 

 

پرسش: من یک انرژی درمانگر (Pranic Healer) هستم و در مکتب ما اولین مراقبه ای که آموخته میشود مرتبط با چاکرای قلب است. در مورد چاکرای قلب تا آنجا که فهمیده ام، مشکلات این چاکرا به یکی از اساسی ترین تمایلات انسان بازمیگردد. اینکه فقط گیرنده باشیم و بخششی نکنیم. چه در زمینۀ عشق، پول، احساس و یا هرآنچه که دارا میباشیم. 

 

ما خیلی راحت این موارد را دریافت کرده و گیرنده ایم. اما آنقدرها بخشاینده و دهندۀ آنها نیستیم. گوروی ما متذکر شده اند که بهترین راه گشودن قلب از طریق خدمت به دیگر موجودات دارای احساس است. خواه آنها انسان، حیوان و یا دیگر موجودات ظریف باشند. ما این خدمت را از طریق درمانگری انجام میدهیم. اما اطمینان دارم که در هر کشوری باید فرصت های بسیاری برای خدمت اجتماعی وجود داشته باشد. از نظر ایشان مادامیکه ما "قلبا" خدمت میکنیم، قدردانی یا عدم قدردانیِ گیرندۀ خدمت اهمیتی ندارد.

 

از طرف دیگر نیز البته، صرفا بخشیدن بدون هیچ دریافتی، آنقدرها خوب نیست و این امر نیازمند تعادلی سالم است.

 

گذشته از آن، طبق فهم من از چاکراها، صرفا چاکرای قلب نیازمند پاکسازی نیست، بلکه چاکرای شبکۀ خورشیدی (Solar Plexus) نیز باید در این پاکسازی سهیم باشد. مرکزی که ذخیره گاه احساسات ما محسوب میشود. باستریکا پرانایاما و نولی، دو تمرین عالی برای نیل به این پاکسازی هستند.

 

طبق تجربۀ من، ایدۀ خوبی است تا قبل از ورود به تمرینات روزانه، جهت محافظت از خویش به درگاه الهی دعا کنیم. نکتۀ کوچکی که بنظر میرسد اغلب در روال تمرینات بنحو عجیبی از قلم افتاده است.

 

پاسخ: سپاس از شما برای نظرات مرتبط با گشودگی چاکرای قلب.

 

این همان قضیۀ مرغ و تخم مرغ است. خدمت و گشودگی قلب. موجودیت کدامیک اولویت دارد؟ خدمت یا گشودگیِ قلب ؟ خدمت هم علت و هم معلولِ گشودگیِ قلب است. گشودگیِ قلب نیز علت و معلولِ خدمت است. تاکید من بر مواردی است که گشودگی قلب را از ابتدا سبب میشوند. یعنی بکارگیریِ تمرینات پیشرفتۀ یوگا برای پالایش و گشودگیِ قلب (و کل سیستم عصبی). در اینصورت، خدمت بشکلی طبیعی در نتیجۀ سکوت درونی و رسانایی اکستاتیک پدیدار میشود. پس از آن، مقولۀ خدمت نقش مهمی در پیوند سکوت درونی و اکستاسی خواهد داشت. این پیوند، زمینه ساز جوشش بیکرانِ عشق الهی میشود که به هرچیز و هرکجا ساطع خواهد گردید و این روشن بینی است. در این دروس مقولۀ خدمت جهت توسعۀ این فرآیند، تاکید و تشویق شده است. بدین معنی که مراقبه میکنید و سپس بیرون رفته و به خدمت اجتماعی میپردازید. در قسمت فهرست موضوعی سایت و تحت عنوان "خدمت" میتوانید لینک چندین درس مرتبط با شرح این موضوع را بیابید. 

 

اینکه چرا نسبت به شرح مبسوط مقولۀ خدمت بی میل هستم آن است که کدهای رفتاری یوگا مثل "ضرورت خدمت"، از حیطۀ ادراک عادی مردم به دور است. بنظر من هر کسی بطور طبیعی تمایل به خدمت و راه ویژۀ خود برای آن را درخواهد یافت. چنین درکی مستلزم انجام میزان خوبی از تمارین یوگا و تذکری گاه و بیگاه است. خاستگاه و رویشگاه خدمت، در درون همۀ ما بوده و کارما یوگا نامیده میشود و بشکلی طبیعی بواسطۀ یکپارچگی شاخه های یوگا پدیدار میشود. در مباحث پیشین این یکپارچگی و اتصال روش ها و تمرینات را توضیح دادیم. 

 

اول راز اصلیِ یاما و نیاما (کدهای رفتاری) در این دروس، رفتن به درون است. یعنی ابتدا پالایش و گشودگی و آنگاه حرکت بسمت دنیای بیرون در جهت اشتراک گذاریِ جوشش سرور درونی. این نوع خدمت هیچگاه فرد را فرسوده نمیسازد. رفتار خدمت اجباری، فرسایشگر فرد است چراکه پایه و اساسِ معنویِ محدودی دارد.

 

به همین دلیل در این دروس ابتدا تمرینات ظاهر میشوند. یعنی ابتدا زیربنای سکوت درونی احداث شده و آنگاه بواسطۀ نوع انرژی ما، بنای زندگیِ سخاوتمندانه در دنیای بیرون برافراشته میشود. تمرینات و خدمت بموازات هم پیش میروند. هر یک بدون دیگری منجر به ایستایی و رکود است. وجودِ زیربنا بدون سازه، امری بیهوده و خانۀ بدون زیربنا نیز دوامی ندارد (امری که به سلامت چاکرای قلب آسیب میزند). بنابراین هر دو بعد، همزمان لازم هستند و واقعا نیز اهمیتی ندارد که ابتدای امر، صرفا تمرین بدون خدمت انجام شود چراکه نهایتا هر دو در کنار هم خودنمایی خواهند کرد. بدین نحو قلب میتواند با عالیترین کارکرد گشوده گردد. این قاعده ای برای سرتاسر مسیر زندگی انسان خواهد بود، چه در حوزۀ معنوی و چه در عرصۀ سلامت جسمی. 

 

موافقم که آغاز تمرینات و فعالیت روزانه با یادآوری آرمان برگزیدۀ ما کار بسیار خوبی است. امری که درواقع پیگیریِ اشتیاق ما به ایشتا یا آرمان مطلوب بوده و نوعی ایجاد برکت است. این پیگیری اشتیاق، همان باکتی است. پرورش اشتیاق ما بسمت حوزۀ الهی و نیل به والاترین درجۀ آن، عالی ترین تمرین در همۀ عرصۀ یوگا است. با حضور این اشتیاق است که همۀ یوگا و ثمرات آن بسرعت پدیدار میشوند.

 

 

استاد در درون شماست.

بعدی | قبلی