پرسش : ابتدا قصد دارم مختصری از وضعیت خود گفته و سپس از شما راهنمایی بخواهم.

 

من یونی مودرا کومباکا را یک روز امتحان کردم و سه روز بعد، پس از یک نوسان و تاثّر شدیدِ عاطفی، احساس می کردم، گویی کل سیستم عصبی من در آتش می سوزد. کاملا از پا درآمده بودم، بنابراین عجالتا و بسرعت تمرین را متوقف و عقب نشینی کردم.

 

سوم اینکه من معمولا قادر به هدایت انرژی (شامل کوندالینی) با خواست خودم هستم. با این حال بنظر میرسد که اگر این کار را انجام دهم بدنم نمی تواند انرژی را تحمل کند. تا حدی مانند اینکه یک ماشین مسابقه داشته باشید که در موتور آن روغن نباشد. بمحض اینکه استارت بزنید موتور درجا می ترکد. مجددا هرگونه پیشنهاد و نظراتی توسط شما را بسیار پذیرا هستم.

پاسخ: خیلی خوشحالم که تنفس ستون مهره ای به شما کمک کرده است. این تمرینی شگفت انگیز نه فقط برای ایجاد تعادل بلکه برای بیدارسازی و اتحاد تدریجی و ایمنِ شیوا / شاکتی در سوشومنا و هرکجای دیگر است. امری که بصورت خیزشِ رسانایی اکستاتیک تجربه می شود. و البته تنفس ستون مهره ای یک ارتقاء گرِ قدرتمندِ مراقبه نیز بشمار میرود و این همان دلیل اصلی است که ما آن را انجام میدهیم.

اگر شما مولاباندا، شامباوی و سیدهاسانا را در چنین مدت کوتاهی بکار گرفته و هیچ بار اضافی را حس نکرده اید، واقعاً دارید فوق العاده عمل میکنید. یونی مودرا کومباکا گام بزرگِ دیگری است. تمرینی که تاثیر هر چیز دیگر را دوچندان کرده و تعالی میبخشد. حتی فقط چند دقیقه از این تمرین راه درازی را می پیماید. زمانی که شما احساس کردید مجددا مایل به امتحان آن هستید، فقط یک تکرار را انجام دهید و ببینید چه رخ میدهد. همانطور که تجربۀ شما تایید میکند، همراه با کومباکا میتواند یک واکنش تأخیری وجود داشته باشد. شما باید در طول مسیر احساس خود را سنجیده و در این مورد بسیار با دقت عمل کنید. درحال حاضر شما تمرین را متوقف کرده اید تا تجدید قوا کنید. هیچ عجله ای در کار نیست. شما خواهید دانست چه زمان برای امتحانِ مجدد این تمرین آماده هستید.

عمل "هدایت انرژی" در هر کجا میتواند یک شمشیر دولبه باشد. امری که ممکن است زمینه سازِ اکستاسی شده، یا اینکه ما را از درون به آتش بکشد. درصورتیکه این کار منجر به مشکلاتی گردد که تشریح کردید، انجام آن واقعا کاری نابالغ و زود هنگام است. اینکه اصلاً لازم است این کار (هدایت انرژی) را در خارج از ساختار تمارین انجام داد، سوال برانگیز است، هرچند که همه ما کنجکاو هستیم ببینیم چه کارهایِ باطنی می توانیم انجام دهیم.

چه انرژی بوسیله خود شما جابجا شود یا از طریق تمارین سازمان یافته (مانند بانداها، مودراها، سیدهاسانا و کومباکا)، آنچه که بیش از همه مورد نیاز است "پالایش عمومی" سیستم عصبی است. امری که با مراقبه و تنفس ستون مهره ای انجام می شود. اگر مراقبه برای شما سنگین (خسته کننده، ناامید کننده، ناراحت کننده و غیره) است، گاهی نشانه ای است از اینکه پاکسازی بسیاری در حال وقوع میباشد. لازم است چیزهای بسیاری از منبعِ انسدادهایی که شما ایجاد نموده اید برداشته شود. ناراحتی می تواند بوسیلۀ دنبال نمودن دستور العمل های تمرینی به حداقل برسد. در ارتباط با چگونگی مقابله با موارد مختلفی که ممکن است در مراقبه پدیدار شوند، درس های اخیر را بررسی کنید. به یاد داشته باشید که انتظارات نیز مانند هر نوع فکر دیگری که در مراقبه پدیدار میشود ملاحظه شده و ما به آسانی به مانترا باز میگردیم. همیشه وقتی از مراقبه بیرون می آئید بقدر کافی استراحت کنید. در غیر اینصورت ممکن است در طول روز با برخی تحریک پذیری ها یا ناراحتی های دیگر روبرو گردید.

 

مراقبه جایی است که شما در آن بیشترین کار را انجام داده و به کسب نتیجه میپردازید و همین امر به شما اجازه میدهد تا سرانجام بتوانید در پَس (حاشیۀ) تمارین اصلی کارهای بیشتری به انجام برسانید. (مثل یونی مودرا و غیره). بنابر این انجام کافی و بیش از پیشِ تمارین اصلی را بعنوان یاریگرِ تمارین بعدی ملاحظه کرده و درنظر بگیرید.

کارهای زیادی است که شما می توانید برای ارتقاءِ عمق، قدرت و لطافت مراقبۀ خویش انجام دهید. طول مراقبه در حال حاضر کافی است. بیست دقیقه برای اکثر مردم میزان مناسبی است. اگر پیش از پرانایاما، آساناها را قرار دهید، این کار قدمی فوق العاده برای رفتنِ به درون بوده و همچنین تلطیفِ تجارب را برای شما ایجاد خواهد نمود. آنگاه اگر پرانایاما به ملایمت پیش رفت شما می توانید آرام و با دقت زمان آن را افزایش دهید تا قبل از آنکه بسمت مراقبه حرکت کنید، حتی شما را (در مراقبه) عمیق تر نماید. با پنج دقیقه افزودن به پرانایاما امتحان کنید. اگر برای چندین هفته هموار به پیش رفت آنگاه پنج دقیقۀ بعدی را امتحان کنید. تنفس ستون مهره ای نه تنها یاریگر مراقبه است بلکه در جهت بیدارسازی درونی، "هدایت انرژی" را به طریقی تعادل یافته تر به انجام میرساند. شما انرژی خود را از طریق تنفس ستون مهره ای در سوشومنا و بین چشم سوم و ریشه بسمت بالا و پایین هدایت کنید، در اینصورت بیشترین کارها را با کمترین احتمالِ مشکلات، صورت خواهید داد.

اگر شما بتوانید ده دقیقه آسانا، بیست دقیقه پرانایاما، و بیست دقیقه مراقبه انجام دهید، یک خاکبرداری حسابی با کامیون انجام داده اید. درصورتیکه همۀ این موارد هموار و خوشایند باقی ماندند شما مقدار زیادی روغن در ماشین مسابقۀ خویش خواهید داشت. این یعنی پاکسازی و روغن کاری سیستم اعصاب شما و توانایی آن برای جریان دادن پرانایِ پیشتر. زمانیکه شما بتوانید با انجامِ یونی مودرا کومباکا بجای اغتشاشات و برون ریزی های احساسی، اکستاسی را تجربه کنید، خواهید دانست که فرآیند دارد کار میکند. شما از تمرینات دیگر نیز لذت بیشتری را تجربه خواهید کرد. برای رسیدن به این مرحله باید مدت زمانی به طول انجامد. شما در مسیر صحیح خواهید بود اگر بیشتر روی تمارینِ پیشین و اصلی خود تمرکز کنید. با توجه به جریانات انرژی که شما دارید بنظر میرسد تا حدی از سیستم عصبی خود به پیش رفته اید. بنابراین شما باید بازگشت نموده و نسبت به پاکسازی وسیلۀ نقلیۀ خود مراقبت بعمل آورید. به هر صورت واقعا در این میان، راه دیگری وجود ندارد مگر آنکه بخواهید راه گوپی کریشنا را در پیش بگیرید. مسیری با داشتن مقادیر بسیارِ انرژی که بطور ناگهانی در درون شما به این سو و آن سو حرکت کرده و سالهای شما با مشکلات سپری خواهد شد تا در نهایت سیستم اعصاب در اثر سوختن، از درون پاکسازی شده و دود ناشی از آن زدوده شود. راهی که میان بُرِ خیلی خوبی نیست. راه ارائه شده در همین مجموعه دروس میتواند بسیار مفرّح تر، طی طریق شود. (برای ملاحظه تجربیات گشودگی نارسِ چاکرای تاج میتوانید به کتاب کوندالینی انرژی تکاملی در انسان اثر گوپی کریشنا مراجعه کنید. این کتاب به فارسی ترجمه نشده و تنها یک فصل مهم این کتاب توسط عزیزی علاقمند ترجمه شده است که در همین لینک، درج شد - مترجم).

 

استاد در درون شماست.

بعدی | قبلی