پرسش: آیا یک شخص میتواند ازدواج کند و همچنان به تمرین مراقبه پرداخته و به هدف نائل شود؟ چگونه ازدواج به رشد معنوی یک شخص کمک مینماید و یا آسیب میزند؟

پاسخ : ازدواج ضرورتا با تمرین معنوی ناسازگار نیست. ازدواج می تواند بخش مهمی از تمرین معنوی باشد، زیرا قادر است ما را یاری دهد تا بسمت یک زندگی با خدمت رسانیِ عاشقانه رشد کنیم. جنبۀ جنسی (ازدواج) نیز لازم نیست یک عامل بازدارنده (در پیشرفت معنوی) باشد. امری که تماما بستگی به نوع دیدگاه شما نسبت به آن خواهد داشت. درس قبلی در مورد تانترا بحث دربارۀ این موضوع را  آغاز میکند.

من خود ازدواج کرده ام و بچه هایی دارم که رشد یافته اند و (در عین حال) بیش از پیش در تمارین عمیق شده و زندگی را سرشار از لذت و مسرت می یابم. بزرگترین چالشی که ازدواج و برپا داشتنِ یک خانواده بر تمرینات معنوی اعمال میکند، برآورده کردن نیازهای همۀ افراد (خانواده) و آنگاه زمان گذاشتن برای تمرینات است. امری که مستلزم تعهدی قوی و باکتیِ بسیاری است. درصورتیکه فرد بتواند همۀ این موارد را مدیریت کند، اجر و پاداش بسیاری وجود خواهد داشت. برخی ممکن است ترجیح دهند که فقط روی زندگیِ معنوی خویش تمرکز کنند. این کار هم چندان ساده نیست. ترک علائق و کناره گیری می تواند منجر به عدم رشد افراد و دیدگاه هایی محدود و کوته فکرانه برای آنها گردد. بدون توجه به دیگران حتی با انجام تمارین بسیارِ یوگا، این پیشرفت معنوی است که از رشد باز می ماند. خدمت به "یک خانواده" به نوعی برای رشد و پیشرفت معنوی و حضور قلب فرد ضروری است. خانواده ممکن است همسر و فرزندان ما، همسایۀ ما، جامعۀ ما یا همۀ بشریت باشند که به کمک نیاز دارند. مهم است که ما با دیگران در شکل نوعی خدمت رسانی، پیوند و ارتباط داشته باشیم. اگر این خدمت رسانی در غالب تشکیل خانواده و ازدواج باشد که عالی است، در غیر اینصورت هر امری که ما را در حالتی مسولیت پذیر برای کمک به دیگرانی غیر از خودمان قرار دهد، اهمیت می یابد. 

 

اگر ما در حال یاری به دیگران باشیم در واقع در حال یاری به خویش هستیم. این کهن ترین حکمتِ معنوی در کُتب آسمانی است.

با یک سرسپردگی برای توسعۀ این محیط و فضای درونی، همۀ محیط های بیرونی به قلمروهای طبیعیِ خدمت مبدّل می شوند. امری که خود یک تمرین نیز میباشد. تمرینی که "کارما یوگا" (Karma Yoga) نامیده شده و بمعنیِ یوگای عمل در شکلِ خدمت عاشقانه است. کارما یوگا تجربه ای نیست که بتوان به زور و اجبار حادث کرد. این امری است که فقط با گسترش روحِ درونی رخ می نماید. همۀ (انواع) یوگا بدینگونه با هم مرتبط هستند. همۀ زندگی بدین شکل بهم پیوسته است. همۀ ما یکی هستیم که در اَشکال بسیاری بیان و تجلی یافته ایم.

 

پس بیایید تمرینات پیشرفتۀ یوگا را انجام دهیم و از اتاق مراقبۀ خویش بیرون آمده و ببینیم چطور می توانیم به دیگران یاری کنیم. بدین ترتیب ما در حال کمک به خویش خواهیم بود.

 

توجه: برای تکمیل این مبحث به درس 165# مراجعه کنید.

 استاد در درون شماست.

بعدی | قبلی