پرسش: من در تجسم نمودنِ عصب نخاعی مشکل دارم. نمی دانم آن باید شبیه یک عصب بنظر برسد یا یک لوله ؟ شما هر دو را عنوان کردید. آیا از نوعی رنگ، طعم، احساس و یا سایر انواع ویژگی های حسی برخوردار است؟ ( عصب نخاعی = عصب ستون مهره ای = عصب اسپاینال = سوشومنا ).

 

پاسخ: ما به آسانی عصب نخاعی را مانند یک مجرایِ لوله ای ظریف مجسم می کنیم که از محل عجان (نقطه ای در بدن تحتانی بین مقعد و اندام جنسی) تا نقطۀ بین ابروها امتداد می یابد. در حینِ دم، این عصب ظریف را از ناحیۀ عجان بسوی بالا در مرکز ستون مهره ها تا مرکز سر تعقیب کرده و سپس با تغییر جهت بسمت جلو، آن را تا نقطۀ بین دو ابرو دنبال می کنیم. در بازدم این عصب را مجددا در همان مسیر از بالا به پایین تا عجان تعقیب و این روند را بارها و بارها بهمین شکل در طول زمان جلسۀ تمرین تنفسیِ خود انجام میدهیم. اگر در حین جلسۀ پرانایاما متوجه شدیم که عصب نخاعی را از بالا به پایین و بالعکس دنبال نمی کنیم، فقط به آسانی توجه را به آن باز میگردانیم. ما نباید تصویرِ ذهنیِ عصب نخاعی را به زور ایجاد کنیم.  فقط یک پیگیریِ ملایم. جزئیات خود، در پی خواهند آمد.

 

عصب نخاعی چیست؟  آنچه که سوشومنا نام گرفته است چیست؟ آیا آن فقط تصویری ذهنی است که برای همیشه در پرانایاما تجسّم خواهیم کرد، فقط همین؟ خوشبختانه، خیر.  تجسم عصب ستون مهره ای و تعقیبِ بالا و پایینِ آن در پرانایاما، فقط یک شروع است. این کار در آغاز همچون بررسیِ زمینی است که به ما گفته شده که رگه ای غنی از طلا در زیر آن است. سپس ما حفاری را شروع کرده و بزودی به طلا می رسیم. آنگاه است که تجسم یا دنبال نمودنِ این تصویر ذهنی، کیفیتی متفاوت پیدا می کند. ما در می یابیم که به رگه ای از طلا رسیده ایم و جستجویِ بیشتری لازم نیست. ما دیگر جای آن را می دانیم. درخشش آن را در چهرۀ خویش حس میکنیم. تجسّم ما با رشد و تکاملِ حقیقتِ این عصب، کامل شده است.

 

پس تجسم عصب نخاعی فقط یک شروع است، ما باید از جایی آغاز کنیم. همچنانکه مسیر این عصب را بارها و بارها، با تنفس دنبال می کنیم، وقایعی شروع به رخ دادن و چیزهایی شروع به پدیدار شدن میکنند. امری که ممکن است در همراهیِ با حس ها باشد. در همراهیِ با رنگ ها باشد. در همراهی با صداها باشد. حالاتی را تجربه خواهیم کرد. ما بدون آنکه بیش از حد مجذوبِ حس هایی که پدیدار میشوند گردیم، فقط تمرین را ادامه میدهیم. همۀ حس ها در قلمروهای داخلی عمل می کنند و ما بتدریج در حال گشایش و ارتقاء آنها هستیم. اینکه ابتدا چطور عصب نخاعی را ادراک کنیم، بستگی به شرایط ویژۀ خودِ ما دارد. بستگی به الگویِ پالایش منحصر بفردی که در حین هر دو تمرینِ پرانایاما و مراقبه پیش میرود. الگوی پالایش منحصر بفرد ما به هر شکلی که باشد، در هر حال همه (با این دو تمرین) در حال رفعِ حجاب از چیزی مشابه خواهیم بود. همان عصب نخاعی یا سوشومنا. ما با انجام این کار در حالِ گشایش و ارتقاء شاهراهی بسوی بینهایت هستیم.

 

آنچه که ما با تنفسِ ستون مهره ای در حال انجامیم، کشف و گشودنِ همزمان عصب نخاعی است. در واقع ما با گشودن آن، آن را می یابیم. و سپس به باز نمودنِ آن ادامه می دهیم. این کار برای مدت طولانی بصورت یک تجسم صرف باقی نخواهد ماند.

 

بزودی ما گزینه های قدرتمندی به تمرین پرانایامای خود اضافه می کنیم که به گشودنِ سریعتر عصب ستون مهره ای کمک خواهد کرد. آنها کمک زیادی به تنفس و تجسم خواهند نمود. وقتی شما برای طلا به حفاریِ زمین میپردازید، ممکن است بخواهید از دینامیت نیز استفاده کنید. اینجا دینامیتِ فراوانی وجود دارد که بزودی در اختیار شما قرار می گیرند. آنگاه شما می توانید همچنانکه در تنفس ستون مهره ای بالا و پایین می روید، بسرعت از چیزی بسیار واقعی پرده برداری کنید. عصب ستون مهره ای از درون قابل لمس و محسوس می شود. این دیگر چندان تجسم نیست. شما در آن قرار یافته و  ابعاد درونی خویش را تجربه خواهید کرد. درخشش اکستاتیک، شما را پر نموده و شروع به انبساطِ شما از درون می کند.

 

در برخی نقاط شما به ادراکی دست می یابید که همزمان هم آرامش بخش و هم ترسناک است. شما در خواهید یافت، زمانی که بدنبال عصب نخاعی بوده اید، عصب نخاعی نیز  در جستجویِ شما بوده است. در راهِ یافتن عصب نخاعی، عصب نخاعی نیز شما را می یابد. آنگاه عمل جستجو به عصب نخاعی انتقال می یابد. قبلا شما تنها کسی بودید که به انجام جستجو و حفاری های پی در پی ادامه میدادید. با یافتن عصب نخاعی این روند تغییر میکند. اینک این عصب نخاعیِ بیدار شده است که کار جستجو را ادامه میدهد و در هر کُنجِ درونیِ شما گسترش یافته و هر سلولِ شما را پالایش میکند. شما نظاره گرِ نمایشِ عظیم و مجلّلِ پاکسازی کیهانی می شوید و به ژرفنایی از سرور و اکستاسیِ بی پایان در می غلتید. آن تجربه ای ارضاء کننده و اعتیاد آور است. اینک شما شاهد دست اول و مستقیمِ معرفتی هستید که برای هزاران سال در متون مقدس و حقایقِ مکتوبِ بشری به ثبت رسیده است.

 

یافتن عصب نخاعی این گونه و چون یک اکتشاف است. زان پس همسو با فرآیندی الهی که از درون پیش میرود، وارد حال و هوای تسلیم می شوید، چراکه دیگر ما در این جستجو تنها نیستیم. ما هرگز تنها نبوده ایم. این بدان معنی نیست که دست روی دست گذاشته و کاری انجام ندهیم. کارهای بسیار زیادی برای انجام داریم. ابزارهایِ بسیار بیشتری که میتوانند در جهت تسهیل دگرگونی بکار گرفته شوند. بنابر این ما با تمارینِ روزانۀ خویش پیش رفته و تمارینِ پیشرفته ترِ یوگا را همچنانکه قادر به هضم آنها میشویم اضافه می سازیم. در راه افتخار و سرفرازیِ ما هیچ جای استراحت نیست. ممکن است که لبالب از اکستاسی و سرور باشیم، اما چیزی فراتر وجود دارد و ما نخواهیم ایستاد.

 

 

مبحث تکمیلی : این پرسش و پاسخ، وضوحِ بیشتری در ارتباط با موضوعِ تجسم سازی ارائۀ میدهد.

 

سوال : یک ماه است که مشغول تمرینِ تنفس ستون مهره ای هستم. آیا اشکالی ندارد که تنفسِ بالا و پایین رونده در طولِ لولۀ ظریفِ واقع در ستون فقرات را بشکل نوری که بالا و پایین می رود تجسم کنیم ؟

 

پاسخ : بله اینگونه تصویر سازیِ شما برای تنفس ستون مهره ای، خوب است. فقط با آن راحت بوده و بیش از حد آن را آرایش نکنید. تنفس ستون مهره ای فرآیندی ساده است. زمانیکه انرژی بشکل پر جنب و جوش تری در طول عصب نخاعی بالا و پایین شود، این حالت میتواند بشکل تجسمی انجام گیرد. شما ممکن است حتی در ابتدا متوجه جریانات سرد و گرم شوید (درس 63). آنجا نور هم میتواند باشد. این امر آغازِ آنچه که ما  "رسانایی اکستاتیک" می نامیم خواهد بود. در اینصورت به دلیل اینکه خودِ انرژی بشکلِ واقعی ظهور میکند، تصویر سازیِ زیادی و سنگین لزومی نخواهد داشت. تجسمات پیچیده میتواند در نهایت زمینه ساز انحراف از آنچه که واقعا رخ میدهد شوند. تجسم سازی فقط بدین جهت است که پمپ آب را نصب و راه اندازی کند. پس از اینکه آب (انرژی درونی) به جریان افتاد آنگاه میتوانیم براحتی با آن در طول عصب نخاعی بالا و پایین برویم.

 

امیدوارم که همۀ شما در جادۀ معنویِ انتخابیِ خویش موفق بوده و لذت ببرید !