مطمئنا خواهید گفت: "بله"، "من میخواهم مطالب بعدی را بخوانم".

مشکل جدی و خطیر آنقدرها مرتبط با خواندن این دروس و مطالب نیست. بلکه بکار گرفتن این دانش و تمارین است که باید در زمان مناسب خودش (با رشدِ تمرین گر) انجام بگیرد.

دروسِ نگاشته شده در اینجا نتیجۀ دهه ها تجربه در یوگا است. شش ماه یا بیشتر طول خواهد کشید تا بطور کامل برای شما شرح (نوشته) شود که مهمترین تمرینات پیشرفتۀ یوگا را چطور انجام دهید و اینکه اثراتِ آنها چه خواهند بود. پس از آنکه که این نوشته ها کامل شدند، شما قادر خواهید بود صرفا در چند روز همۀ آنها را بخوانید. مسلماً به شما توصیه نمی شود که همۀ این تمرینات پیشرفتۀ یوگا را به محض خواندن، شروع به تمرین کنید. این امکان پذیر نیست. هر مرحله از تمرین قبل از آنکه بتوان با موفقیت وارد مرحلۀ بعدی شود نیاز به مدت زمانی قابل توجه برای تطبیق و سازگاری دارد. اگر کسی سعی کند، قبل از آنکه به شکل معقولانه ای در راه رفتن مهارت یابد، شروع به دویدن کند، به احتمال قوی با صورت نقشِ زمین خواهد شد. این حقیقتی است که در مورد تمرینات پیشرفتۀ یوگا به شما میگوئیم. ساختن تدریجی امری لوس و تجملاتی نیست، یک ضرورت است.

بنابر این مشکل جدی و خطیر همین است. اینکه شما همۀ این اطلاعات قدرتمند را دریافت نموده و از روال مشخصی به پیش بیافتید. اما چطور می خواهید که به مرور زمان تمرینات خود را به روشی مناسب، ارتقاء دهید؟ این منجر به یافتنِ خط سیرِ زمانیِ خاصِ شما، حدّ و اندازۀ شما، روشمند و اصولی بودن در ارتباط با این نوع ارتقاء و محتاط بودن در مقابل کارِ بسیار و ناگهانی خواهد شد. هر کسی متفاوت و از ظرفیتی متغیر در جهت اجرایِ تمرینات جدید برخوردار است. شما اندازه و گامِ خود را پیدا خواهید کرد. این همان خط سیرِ زمانی خودِ شماست که برایتان پیشرونده و در عین حال با ثبات جریان خواهد یافت. 

در قدیم چالش اصلی دسترسی به دانش معنوی بود. اما در اینجا چالش، بکارگیری دانش با سرعتی است که به انجام آن تشویق می شوید بدون آنکه زیاده روی کرده و به قول معروف از آن سوی ارّابه سقوط کنید.

در زمانهای قدیم اعتقاد بر این بود که اگر تکنیک های معنویِ مؤثر و قدرتمند، زندگانی هایی دیرتر دریافت شوند بهتر از آنست که یک دقیقه زودتر در دسترس  قرار گیرند. در آن زمان تمرینات اندک اندک، با خسّت و صرفه جوییِ بسیار و در طول دوره های زمانیِ طولانی و بشکلی انفرادی (فقط به افراد خاص) آموزش داده می شدند. این امر بشدت با عصر ارتباطات سریع و بازارِ انبوه اطلاعاتی که اینک در آن زندگی می کنیم و در آن کاربردهای جدیدِ دانش هر چند سالی جانشین روشهای قدیم می شود، منافات دارد.

اکنون نیاز است که دانشِ تمرینات پیشرفتۀ یوگا با سرعت بیشتری یکپارچه شده و در اختیار همگان قرار گیرد. لازم است که این تمرینات، بشکلی ساده سازی و مدوّن شوند که بتوانند به سمت جریانِ اصلیِ این عصر علمی سوق یابند. آنها بایستی به مردم بازگردانده و آنها خود تصمیم بگیرند که چطور این تمرینات را برای منفعت کاربردیِ نسل های کنونی و آینده بکار گیرند. باید این اتفاق رخ دهد وگرنه روش های انتقال این دانش، در اعصارِ تاریک (جاهلی) باقی مانده و عدۀ اندکی از آن بهره خواهند برد. دنیا بیش از این نمی تواند موجب محرومیت از دسترسی آزادانه و مؤثر به روش هایی شود که طبیعت درونی بشریت را گشوده می سازند.

هستند هنوز کسانی که می گویند، "مروارید را نباید جلوی خوک انداخت". شاید دو هزار سال پیش این توصیۀ خوبی برای دارندگان دانش معنوی بود. اگر آنها در انتشار این مطالب آزاد بودند، احتمالا مورد تهاجم توده ای از مردم خشمگین و خرافاتی قرار گرفته و سپس بزودی اعدام می شدند.

امروز ما به دیدگاه بازتری نیازمندیم. ما در زمانۀ  مهم و حساسِ تاریخی ایستاده ایم. آیا می توانیم به کناری نشسته و نسل بشری را بصورت انبوهی عوام یا خوک درنظر بگیریم، و فکر کنیم که آنها لیاقت و استحقاق دریافت این دانش را ندارند؟ خیر. بشریت بیش از این شایسته و سزاوار آن است که ابزارهایی را در جهت تجربۀ طبیعتِ حقیقی خویش در اختیار داشته باشد. اکنون زمانۀ تغییر است.

ما در لبۀ یک تغییر جهت عظیم در آگاهی بشری قرار داریم. تغییر جهتی که پیامدهای آن فراتر از دریافت های (علمی) چند قرن اخیر مبنی بر گرد بودن زمین و قرار داشتن خورشید در مرکز منظومۀ شمسی است. اکتشافی که در زمان حاضر رخ می دهد اینست که باطن انسان مرکز تجربۀ الوهیت، حقیقت و خداست. امری که جای دیگری تجربه نمیشود. تجارب بیرونی چه الهی بنظر برسند یا خیر، تنها آینه هایی هستند که تجربۀ درونی انسان را منعکس می کنند. هر انسانی پنجره و دروازه ای است از این جهان بسوی بیکران، و از بیکران بسوی این جهان.

این دروس مهمترین ابزارهای دگرگونی انسان را به شما ارائه میدهند. ابزارهایی که دروازۀ درون شما را می گشایند. تصمیم گیری در این مورد که کدامیک از این تمرین ها را انجام دهید در دستان شماست. بکارگیری آنها فرقی با دانشهای دیگر ندارد. همۀ ما یاد گرفته ایم که چطور با احتیاط و بطور مفید و مؤثر از تکنولوژیهای قدرتمندی مانند اتومبیل ها، دستگاه های لوازم خانگی، درمانگری های مدرن، برق، و اطلاعات نامحدود اینترنتی استفاده کنیم. ما می توانیم کاربرد این چیزها را در مدت زمان معقولی یاد گرفته و از آنها بطور مؤثری استفاده کنیم. این دروس نیز نوعی دفترچۀ راهنما و آموزشی در ارتباط با تمرینات پیشرفتۀ یوگا است. تمرین گرانِ خردمند خواهند دانست که با آنها چه کنند. دیگران بی توجه آن را رها خواهند ساخت، و آنها مدتی را باید در پیله باشند. چراکه این هم بخشی از روند تکوین و بیداری است.

دانش در اینجا موجود است. به شما پیشنهاد می شود که از آن بهره بگیرید. اما روی همۀ آنها به یکمرتبه کار نکنید. هر بار یک قدم بردارید. قبل از اینکه شما تمرین بعدی را اضافه کنید باید در تمرین قبلی احساس راحتی داشته باشید. این کارها زمان می برند.

ما قبلا چهار زانو نشستن را به تمرین مراقبۀ معمول خود افزوده ایم. آیا شما با آن پیشرفت خوبی داشتید؟ امروز می خواهیم با قدم جدیدی رهسپار این سفر شویم - پرانایاما (شاخۀ چهارم از درختِ یوگا و شامل مجموعه ای از روش ها و تکنیک های تنفسی است - مترجم). پرانایاما بسمت تمرینی پیچیده (ترکیبی) با اثراتی بسیار گسترده رشد و تکامل خواهد یافت. ما با قدمهای ساده و منطقی آن را بنا می کنیم. با این حال اگر شما هنوز در تمرین مراقبۀ خود ناهموار هستید و همزمان دارید سعی می کنید که چهار زانو بنشینید، شروع تمرین پرانایاما برای شما اکنون خیلی زود خواهد بود. خیلی خیلی زود است. پس صبر کنید تا مراقبه و چهار زانو نشستن برای شما راحت شده و در آن تثبیت شوید. شما ممکن است رویهمرفته از چهار زانو نشستن صرف نظر کنید. اشکالی ندارد. اما هنوز قبل از آنکه تمرین پرانایاما را شروع کنید، باید مطمئن شوید که انجام مراقبه برای شما راحت شده و بصورت یک روال ثابت درآمده است. (تمرین گرانِ مبتدی در غرب، عموما در روشِ نشست چهار زانو با مشکل مواجه هستند - مترجم).

همچنانکه ما در چند صفحۀ بعدی قدم به دانش قدرتمند معنوی و هزاران ساله ای که برای گشودن مسیرهای درونی شما طراحی شده است می گذاریم، این پیامِ بکارگیری تدریجی تمارین، بارها و بارها دوباره تکرار خواهد شد.   

اگر شما به قدرت و حساسیت این دانش احترام گذارده و آن را مسئولانه در زندگیِ خویش بکار بگیرید، مشکلِ جدّی و خطیرِ زمان بندی حل خواهد شد. توصیه میشود جهت دوری از خطا و اشتباه به شکلی مرتب به تمرینی با ثبات بچسبید. همیشه قبل از اضافه نمودن تمرینی جدید رعایت احتیاط و ملاحظه را بنمائید. اگر تمرینِ زیاد انجام داده و احساس بی ثباتی کردید، به جایگاه تمرینِ قبلی که در آن تثبیت شده بودید بازگردید. آنجا شما می توانید با تجدید آرایش و سپری نمودن زمان، بهترین راه برای پیش رفتن را ملاحظه نمائید.

مراقبه، تمرین پایه و اصلی است. انجام آن به تنهایی هم شما را به پیش می راند. هر چیز دیگر برای ارتقاء فرآیند مراقبه و جریان سرور آگاهی خالص در بدن و محیط پیرامون طراحی شده است. اگر شما تنها به مراقبه علاقمندید، همان برای شما کافی خواهد بود. اما اگر خواهان چیزی بیشتر هستید، در اینجا چیزهای فراوانی برای شما وجود خواهند داشت.

 

توجه: برای ملاحظۀ جزئیات بیشتر دربارۀ خودگامی در تمرین مراقبه به درس 160# مراجعه کنید.

 

بعدی | قبلی