پرسش: آیا ممکن است که انرژی در شبکۀ خورشیدیِ (Solar Plexus) من گیر کرده باشد؟ برای ارائۀ سابقه به شما، باید بگویم که حدود دو ماه است که متعهدانه روزی دوبار به انجام تمارین پرداخته ام. تمرین تنفس من همراه با شامباوی و سیدهاسانا است. اما مولاباندا را نمی توانم اضافه کنم، چون متوجه شده ام که بدون رها کردن قفلِ مولاباندا نمی توانم تنفس عمیق داشته باشم و سردرگم میشوم. فعلا روی شامباوی تمرکز میکنم تا بصورت خودکار انجام شود و مولاباندا را مجددا امتحان خواهم کرد. من در حال حاضر 15 دقیقه پرانایاما انجام می دهم و بعد بصورت سیدهاسانا باقی مانده و 20 دقیقه مراقبه می کنم.

 

اخیراً متوجه شده ام که در حین مراقبه ضربان بسیار قدرتمندی در شبکۀ خورشیدی من ایجاد میشود. امری که حواسم را از مانترا دور میکند. ممکن است که این ضربان ها بصورت مجموعه ای از تکانه های کاملا قدرتمند، ظاهر شوند. من سعی میکنم که به سادگی به مانترا بازگردم اما تقریباً با هر تنفس بوسیلۀ این ضربان عمیق سردرگم میشوم. ضربان در موقع بازدم شدیدتر است. (در حین دم و گاهی پرانایاما نیز قابل توجه است). اگر بعد از بازدم کمی نفس خود را حبس کنم – فقط این کار را می کنم تا ببینم چطور می شود - ضربان ها تاحدی فروکش می کنند. بنظر میرسد که آنها در سرتاسر مراقبه رشد و قدرت بیشتری یافته و اغلب حس میکنم که تا گوش های من بالا می آیند. آنها کلا از زیر سطح ناف من پایین تر نمیروند. من سعی میکنم که روی مانترا متمرکز باقی بمانم اما این ارتعاشات اجازه نمیدهند. رخداد این ضربان ها مرتبط با افزودن هیچ تمرین جدیدی نیست زیرا من در سرتاسر این مدت تا حدی تمارین یکسانی را به انجام رسانده ام. ضمناً بیشتر روزها قبل از پرانایاما، آساناهای یوگا را انجام می دهم. ولی آسانا هیچ تاثیری روی این ضربان ها ندارد. نمیدانم آیا شما میتوانید توصیه ای برای من داشته باشید؟ بنظر میرسد که من در نقطه ای قرار دارم که با رفع شدن این مسئله بتوانم با موضوع سرورِ مورد بحث شما ارتباط برقرار کنم. من از نظرات شما هرآنچه که باشد تقدیر و تشکر میکنم و از زمان و توجهی که میگذارید سپاسگزارم.

پاسخ: گاهی ضرباتی اینچنین میتوانند در تمارین شما برای چند روز یا چند هفته حادث شوند. تکانه هایی که می توانند تقریباً در هرکجای بدن رخ دهند. معمولاً این موارد با تنظیم شدن سیستم عصبی فروکش می کنند. شبکه خورشیدی میتواند مسدود باشد یا این انسداد میتواند در جای دیگری در نادی ها (اعصاب ظریف) باشد. عقیده من بر این است که این تکانه ها بسمت فعالیت روزانه تسری نمی یابند. اگر تسری یافتند و برای شما نیز قابل تحمل نبودند، از طریق بررسی پزشکی به اطمینان دست یابیید. البته نمی خواهم شما را نگران کنم و اینجا قصد نداریم که این موارد را با مشکلات ذاتی مرتبط با سلامت ترکیب کنیم.

 در مورد حس های فیزیکی که در طول مراقبه ظاهر میشوند میتوانید درس 15# را مرور کنید. در آنجا روش خاصی برای پرداختن به مشکلِ حس های فیزیکی، که حواس ما را در حین مراقبه پرت می کنند وجود دارد. امری که شامل این ضربان سردرگم کننده نیز میشود.

بعد از بکار گرفتن روش درس 15# اگر باز هم مشکل برطرف نشد شاید بهتر باشد که برای مدت یک یا چند هفته از انجام پرانایاما (و در صورت لزوم شامباوی و سیدهاسانا) خودداری کنید و ببینید کمکی به شما میکند. آنگاه زمانی که علائم فروکش کردند، به آهستگی به این تمارین بازگردید. شما خودگامی را میدانید. (شما در مورد یونی مودرا کومباکا چیزی نگفتید، بدیهی است که در ارتباط با تشدید علائم، باید از انجام این تمرین نیز خودداری کنید).

همچنین شما می توانید قبل از پرانایاما و مراقبه بعنوان بخشی از آساناها، مقداری اودیانا انجام دهید. (بد نیست نولی را هم یاد بگیرید). تمریناتی که میتوانند به پاکسازی شبکۀ خورشیدی کمک کنند. ما در دروسِ یک یا دو هفتۀ بعد به انجام نولی (حرکات خاص عضلات شکمی) خواهیم پرداخت و سپس تکنیک فیزیکی دیگری را آموزش خواهیم داد که انرژی را از طریق شبکۀ خورشیدی و قفسۀ سینه به سطوح بالاتر می کشاند. بنابراین روی این مورد، از زوایای بیشتری کار خواهیم کرد.

در ارتباط با مولاباندا، هیچ نیازی به حفظ این قفل در سرتاسر پرانایاما نیست. همچنانکه بیولوژی معنوی و درونی در ما ظهور می یابد، این قفل بطور طبیعی از الگوی نوسانات خود تبعیت میکند. بله با انقباض مولاباندا ذهن سردرگم میشود، اما بتدریج با ظهور فرآیندهای درونی در ما، این سردرگمی مبدل به سرور اکستاتیک خواهد گردید. این مشکل فقط در بخشی از فرآیند است.

اولین دستورِ کار این است که در روال تمارین خود راحت باشید، امری که میتواند بمعنیِ عقب نشینی موقت از موارد ذکر شده باشد تا شما بدین ترتیب از دست انداز جاده گذر کنید. این به خود شما مربوط می شود.

 

یوگی و یوگینی های واقعی حریصانه در پی آن هستند که در خطّ مقدم سفر خویش باقی بمانند و من بدین لحاظ شما را تحسین میکنم. باکتی شما فوق العاده است. اما ما میخواهیم از تبدیل شدن این خط مقدم به "خطّی خونین" احتراز جوئیم. این سفر باید مفرح باشد. زمانی فرا میرسد که این سفر بسیار فراتر از تفریح گشته و به مسرّتی بیکران تبدیل می شود.

استاد در درون شماست.

 

توجه : برای مباحث بیشتر در ارتباط با مراقبۀ به کتاب "مراقبۀ عمیق" مراجعه کنید.

بعدی | قبلی