تمرینات پیشرفتۀ یوگا دروس اصلی

بعدی | قبلی

 درس 90  تصحیح کادوسیوس و بررسی آیدا و پینگالا

نویسنده : یوگانی

تاریخ: یکشنبه 18 ژانویه 2004 ساعت 2:29 بعد از ظهر

* به خوانندگان جدید توصیه می شود که خواندن مطالب را از ابتدای بایگانی دروس ( درس اول ، " این بحث برای چیست ؟ " ) آغاز نمایند . چرا که دروس قبل، پیشنیازی برای این درس محسوب می شوند.

در حال حاضر ما باید با نام سوشومنا یا عصب نخاعی بسیار آشنا باشیم، همچنانکه از آن در تنفس ستون مهره ای استفاده کرده یا حداقل دربارۀ استفاده از آن می اندیشیم. (تا اینجا) برای برخی، این عصب، محسوس و قابل لمس بوده و تابش اکستاتیک آن در این فرآیندِ طولانی شروع به تکاپو کرده است. عصب نخ گونه ای که از عجان (خشتک) تا نقطۀ بین ابروها ادامه دارد. ما می توانیم با استفاده از تمریناتی که تا اینجا یاد گرفته ایم با آن بازی کنیم. میتوان گفت که آن اکستاتیک (وجد آمیز) و کاملا دلپذیر است. بعضی دیگر، گسترش درخششِ اکستاتیک را بسمت بُعد خیلی بزرگتری تجربه کرده اند. این زمانی است که ما تجربۀ آیدا و پینگالا را شروع میکنیم. همچنانکه انرژی کوندالینی از سوشومنا بسمت بیرون گسترش می یابد، ابتدا آیدا و پینگالا در مسیرِ درخشش و تذهیب قرار میگیرند.

در سنت (یوگا)، سوشومنا، آیدا و پینگالا بعنوان سه شاهراه اصلیِ یک بیداری کوندالینی ملاحظه شده اند. این سه عصب، جریان پرانا را از طریق کل سیستم اعصاب تنظیم می کنند. البته این اثرِ تنظیم کنندگی حتی قبل از کوندالینی بیدار شده هم وجود دارد. همچنانکه بیداری رخ میدهد، جریان پرانا در سوشومنا غالب میشود، اما آیدا و پینگالا نیز بیدار شده اند. آیدا از طریق اعصابِ سمت چپ ستون فقرات بالا و پایین می دَود و ارتباط عجان (خشتک) را با بافت های حساسِ فوقانی در سوراخ چپ بینی برقرار می کند.  پینگالا در سمت راست ستون فقرات درون عصب ها بالا و پایین می دَود و ارتباط عجان (خشتک) را با بافت های حساس فوقانی واقع در حفرۀ راست بینی برقرار می سازد. همانطور که سوشومنا بلحاظ اکستاتیک گسترش می یابد تا (محدوده ای) بسیار بیشتر از یک مجرای نازک در ستون فقرات را فرابگیرد، آیدا و پینگالا هم بلحاظ اکستاتیک گسترش می یابند تا محدودۀ بسیار بیشتری از ابعاد فیزیکیِ عصب هایی را دربر بگیرند که در آنها و خارج از ستون فقرات بالا و پایین میشدند.