ما از این به بعد در حال گذر از میان تمریناتی هستیم که قطعا خط شکن و توفنده تر هستند. قبل از آنکه هر یک از اینها را اتخاذ کنید، بسیار حیاتی است که در تمرینات قبلی و تعهد شدۀ خود به ثبات و استواری رسیده باشید. اگر شما بدون مراقبه، پرانایاما و بقیۀ تمریناتی که در جای خود به راحتیِ بسیار انجام میگیرند، درست روی این روش های جدید بپرید، پیامد، آنقدرها خوب نخواهد بود. اطمینان یابید که با خط سیر زمانی منحصر بفرد خود هماهنگ هستید. شما قبل از آنکه احساس آمادگی کنید و اینگونه تمرینات بسیار پیشرفتۀ یوگا پدیدار شوند، ممکن است برای سالها وقت خود را به سایر روش ها اختصاص دهید. امری که کاملا صحیح و بسیار خوب است.

 "خط شکن و توفنده" بمعنی تمرکز بیشتر بر روی تحریک پرانا در بدن است. در حالیکه این بمعنی حرکت بیشترِ سرور آگاهی خالص و پدیدار شدن اکستاسی بیشتر در ما و همچنین بمعنی پالایش بیشتر سیستم اعصاب ما نیز خواهد بود. پالایش بیشتر بمعنی چیزهای بیشتری است که از درون سست شده و به سطح می آیند. امری که امکان ناراحتی نیز در پی دارد. همیشه تمرینات و شیوۀ زندگی خود را طوری تنظیم کنید که میزان ثابتی از پالایش را در پیش بگیرید. ما همیشه در جستجوی تعادل برای روال تمرینات خود هستیم که نتیجۀ آن حداکثر پیشرفت معنوی همراه با حفظ  تمریناتی هموار و پیوسته (نه مقطّع و ناپیوسته همراه با تجارب آزار دهنده - مترجم) در زندگی روزانه باشد. بهترین معیار برای این تعادل، چگونگی احساس ما در خارج از تمارین و در طول روز است. موردی که (بدلیل اهمیت آن) بارها و بارها گفته شده است و  هر چقدر نیز که گفته شود کافی نیست. این یک حقیقتِ زندگی برای هر کسی است که بطور جدی در راه یوگا گام برمیدارد. شما می توانید به آن هنر ظریفِ خانه تکانیِ بدون گرد و خاک بگویید.

با توجه به همگی این موارد، بیایید به کاوش بپردازیم.

اگر بعد از همۀ مواردی که تا اینجا گفته شد شما هنوز مشتاق و محتاط هستید، پس برای آنچه (تمارینی) که در پیش است یک استعداد ذاتی محسوب شده و هر دقیقۀ آن را دوست خواهید داشت. یا اینکه (با ورود به آنها) اشک شما در آمده و خواهید گفت "این ظالمانه است!".  شاید شما همزمان هردوی این حالات را داشته و ظالمانه را نیز دوست داشته باشید.

ما اینجا از آنچه که در درس 33# گفتیم یک قدم فراتر می گذاریم. آنجا گفتیم که برای راحتی، استفاده از یک وضعیت چهار زانو در حین مراقبه باید خوب باشد. گذاشتن انگشتان پا در زیر ساق پای مخالف با پاهایی که تا نیمه بسمت مخالف چرخیده اند. بهترین روش انجام این کار، روی سطح نرم مثل یک تشک (یا بالش) و با تکیه گاه کمر انجام میشود. این شیوه ای است که هم در پرانایاما و هم مراقبه بکارگرفته میشود.

حال ما قصد داریم پای داخلی را بیشتر به زیر کشیده و پاشنۀ پای خود را در زیر عجان قرار دهیم. در این حالت ما روی پاشنۀ پای خود خواهیم نشست در حالیکه بالای پای ما (زانوها) تقریباً صاف روی تشک قرار دارد. این روش را هیچگاه روی یک سطح سخت امتحان نکنید.

لازم نیست که همۀ وزن خود را روی پاشنۀ پا قرار دهیم. اگر همانطور که توصیه شد از تکیه گاه کمر استفاده کنیم، می توانیم کمی به عقب تکیه داده و در حالیکه پاشنۀ پا را بطور محکم در برابر عجان قرار می دهیم، یک وضعیت راحت و معقولانه برای خود مهیا کنیم. فشار وارده نباید خیلی ملایم یا خیلی سفت باشد. همانطور که در درس 33# نیز عنوان شد ما می توانیم هر پا را در زیر استفاده کرده و در صورت لزوم برای راحتی، آنها را جابجا نمائیم. همچنانکه با همۀ تمارین جدید تجربه میکنیم یک مرحلۀ "ناشیانه" وجود خواهد داشت که در آن مرحله، تمرین تا حدی بد قواره احساس خواهد شد. بدین ترتیب ممکن است تا حد زیادی احساس سختی و ناخوشایندی کنید. اجازه ندهید که این امر زمینه ساز توقف شما از یادگیری شود. طولی نمی کشد که شما در می یابیید که این حالت (نشستن) بلحاظ جنسی تحریک آمیز است و این مورد به سردرگمی شما خواهد افزود. این نشست در ابتدا احتمالا ترکیبی از ناشیانه و تحریک آمیز خواهد بود.

 

پای دیگر می تواند در جای قبلی خود یعنی تا شده در زیر ساق پای زیرین باقی بماند، یا می توانیم در زمان هایی که راحت تر هستیم پای دوم را مستقیم روی تشک دراز کنیم. این یک شکل ساده شدۀ سیداسانا (Sidhasana) است. در روش رسمی، شخص بدون تکیه به کمر، پای دوم را بر روی پای اول بصورت نیمه لوتوس قرار میدهد و ممکن است جایی روی سطح سخت بنشیند. (وضعیت لوتوس Lotus یا نیلوفر یا پادماسانا Padmasana یک وضعیت پیشرفته در نشست های مراقبه بحساب می آید که در آن هر پاشنه پا بر روی ران پای مخالف بطور ضربدری قرار میگیرد - مترجم). اما انجام همۀ اینها برای نیل به یک تاثیر صحیح، ضرورتی ندارد. تاثیر صحیح (مورد نظر ما) تحریک ثابتی از انرژی جنسی بسمت بالا از ناحیۀ عجان (خشتک) و در طول نشست تمارین پرانایاما و مراقبۀ عمیقِ ماست. در واقع ما چنین تاثیری را میخواهیم و این تاثیر را عمدا از طریق نشستنِ با فشار روی عجان و بودن در چنین حالتی پرورش میدهیم. امری که قرار است احساس خوبی ایجاد نماید.

ممکن است بگویید: "چطور می توانم مراقبه کنم درحالیکه بدین کار مشغولم". شما (قطعا) می توانید. هرچند شاید اجرای آن در ابتدا بدون حواس پرتی ممکن نباشد اما این روشی است که شما میتوانید بتدریج و در طول زمان روی آن کار کنید. شاید در ابتدا مایل باشید که سیداسانا را فقط در طول پرانایاما رعایت نموده و در حین مراقبه آن را حذف کنید. زمانی فرا میرسد که شما در سیداسانا کاملا راحت خواهید بود و حتی در سرتاسر تمارین، فراموش میکنید که در حال انجام این وضعیت هستید. این یادگیریِ یک مهارت ویژه و افزایش تدریجیِ نوعی عادت است که شما دست به کارِ آن شده اید. پیش گرفتن یادگیری دو نوع مهارت بطور یکمرتبه آنچیزی است که یادگیریِ سیداسانا را دشوار و مستلزم دقت بسیار میکند.

 

اول بخش فیزیکیِ پرورش بدن بسمت محدوده ای است که بلحاظ جسمانی کاملا در سیداسانا راحت باشد. همۀ ما می دانیم که میتوان بدن را بتدریج در مسیر ویژه ای متقاعد کنیم. اگر ما قبل از این برای رسیدن به راحتی در نشست چهار زانو، آن را مدیریت کرده باشیم، میدانیم که این وضعیت نیز میتواند انجام شود. اگر تابحال چهار زانو ننشسته باشیم، این شکل از سیداسانا (درست همان طور که ارائه شد) در حال حاضر به آسانی رخ نخواهد داد. اما راههای دیگری هم برای انجام اینکار هست که در زیر به آنها اشاره خواهیم کرد.

بخش دومِ یادگیری مهارت سیداسانا میتواند بسمت مخاطرۀ بیشتری پیش رود چرا که مستلزم راندن در میانۀ احساسات جنسی است که این وضعیت خلق میکند. آنچه که ما با سیداسانا در حال انجام هستیم در واقع یادگیریِ مهارتی است که از طریق آن انرژی جنسی براحتی بسمت بالا به جریان درآمده و گذرگاه های سابقا خفتۀ سیستم اعصاب ما را گشوده سازد. ما به دو دلیل سیداسانا را در حین تمارین معنوی خود انجام می دهیم: اول برای اینکه ما به هر صورت در زمان پرانایاما و مراقبۀ خویش یک جایی نشسته ایم، امری که میتواند بطور خود به خود زمان قابل ملاحظه ای برای اجرای سیداسانا نیز باشد. بدینگونه سیداسانا نیز مثل سایر تمارین، یک تمرین منظم روزانه میشود که برای انجام آن نیاز به افزودن هیچ زمانی به تمرینات خود نخواهیم داشت. دوم برای اینکه پرانایاما و مراقبه با تأثیرات سیداسانا همکاری و تعامل نموده تا جریان پرانا و سرور آگاهی خالص در سیستم اعصاب را تا حد زیادی گسترش دهند. علاوه بر اینکه ما در حال انجام مولاباندا و شامباوی نیز هستیم. یکپارچگی و ادغام همۀ این تمرینات زمینه ساز تشدیدِ (سوپرشاژ Supercharge) فرآیند تکاملی که در درون ما به پیش میرود خواهد گردید.

انرژی جنسی را مثل یک اسب وحشی در نظر بگیرید. ما می خواهیم از این اسب برای یک منظور مفید استفاده کنیم. بنابر این چه کاری انجام دهیم؟ ما روی اسب وحشی نشسته و از آن سواری می گیریم. بار اول در سرتاسر مسیر همچون "توسنی سرکش" و مثالی به جست و خیز خواهد پرداخت. اما اسب خیلی زود میفهمد که مسوول است، و شروع به آرام شدن می کند. او از درونِ حالاتی که ما خلق کرده ایم راه جدیدی از بودن را در می یابد. آنگاه است که اسب برای هرآنچه که منظور ما در تربیت آن بوده است، بسیار مفید میشود. این دقیقا آن چیزی است که سیداسانا انجام میدهد. این امر حالتی را خلق می کند که بواسطۀ آن انرژی جنسی باید خود را با منفعت ما تطبیق دهد. مقصود ما در یوگا در رابطه با نیروی جنسی گسترش کاربرد آن بسمت بالاست. امری که موردی افزون تر را به کارکرد جنسیِ خارجی و مبتنی بر تولید مثل اضافه میسازد. ما می خواهیم نیروی جنسی را در جهت حمایت از استحالۀ معنوی و درونی خویش تربیت کنیم. در دروس قبل زمانیکه ابتدا به مبحث مولاباندا و کوندالینی پرداختیم در واقع همین اصل را پوشش دادیم. حال با یک گام جلوتر از آن صحبت میکنیم. وقتی که روش های تانترا یوگا را مطرح میکنیم، موارد دیگری اضافه خواهیم کرد که آنها نیز ما را در چنین مسیر مشابهی سوق می دهند.

همچنانکه توسنِ سرکشِ انرژی جنسی در سیداسانا شروع به رام شدن کند، تجربیات ما در پرانایاما و مراقبه بطور چشمگیری تغییر خواهند کرد. آنچه که قبلاً انرژی جنسی دیوانه ای بود که به این سو و آن سو می رفت، تبدیل به یک جریان دل انگیزِ انرژی میشود که بشکلی هموار و رو به بالا حرکت میکند. بسیار شبیه فواره ای که در ما از ریشه به بالا برمیخیزد. یک انرژی آرام بخش و تابناک، انرژی اکستاتیکی که ما می توانیم براحتی و برای همیشه در آن باقی بمانیم. آن دیگر یک توسن سرکش نیست. زمانیکه ما از تمرین برمیخیزیم و بدنبال فعالیتهای روزانه خود می رویم، این انرژی هنوز با ما خواهد بود. یعنی حتی وقتی که ما در حال نشست سیداسانا نیستیم. بیولوژی درونی ما مرتبط با جریان درونی پرانا، مبدّل به کارکردهای بسیار فراتری خواهد شد. ما با آن احساسی طبیعی داریم و با نور الهی سرشار خواهیم شد. ما در هر جنبه از زندگی بی نیاز تر گشته و آنگاه است که در بهترین حالت برای بخشش  به دیگران هستیم چراکه نیازهای پایۀ ما بوسیلۀ طغیانی از سرورِ درونی سیراب میشوند.

بنابراین سیداسانا یک تمرین بسیار مهم است. تمرینی است که استقرارِ در آن دشوار، اما سختی و تلاش برای یادگیری آن ارزش والایی دارد.

تربیت این توسن وحشی چقدر طول میکشد؟ این بستگی به شخص دارد. برای بیشتر افراد تدریجی است. هفتۀ اول یا دوم میتواند (اسب) دیوانه باشد. در یک ماه امورات تا حدی جا می افتند. در سه ماه براحتی انجام خواهد شد. بین شش ماه تا یکسال تثبیت شده و بخشی طبیعی از زندگی هر روز ما خواهد گردید. پس از چندین سال ما عادت کرده ایم که هر زمان غرق در اکستاسی باشیم. اما هیچگاه آن را بی اهمیت فرض نکنید. ما میتوانیم هر زمان که بخواهیم، بدون ناراحتی و با سروری عادی و اکستاتیک در سیداسانا بنشینیم. این یک زندگی عادی با یک سیستم عصبی بیدار شده بلحاظ معنوی است.  

با سیداسانا اثرات همۀ تمارین پیشرفته ای از یوگا که قبلاً در این دروس عنوان شد تا حد بسیاری غنی شده و ما می توانیم بیشتر و بیشتر به پیش برویم. این امر مهمی است زیرا همیشه پیشرفت بیشتری برای دست یابی وجود دارد. یک یوگی یا یوگینیِ راستین هیچگاه متوقف نمی شود. بدون اهمیت به اینکه تجارب تا چه میزان فوق العاده است.

در طول همۀ این تغییراتی که بوسیلۀ سیداسانا ایجاد می شود ما درست همچون قبل پرانایاما و مراقبۀ روزانۀ خویش را حفظ و تداوم خواهیم داد. با حس هایی که در سیداسانا بالا می آیند درست مثل سایر افکار و احساساتی که در پرانایاما و مراقبه به سطح می آیند رفتار کنید. ما مثل همیشه، توجه خود را فقط به آسانی به تمرینِ در حال انجام معطوف می کنیم. ما همچون قبل، تمرینات مولاباندا و شامباوی خود را نیز ادامه می دهیم. سیداسانا تأثیری عظیم بر باز شدن عصب نخاعی و خیزشِ رسانایی اکستاتیک در آن دارد .

برای آنهایی که به هر دلیل قادر به نشستِ چهار زانو نیستند هنوز امکان نشست سیداسانا با اثرات خلق شده بواسطۀ ابزارهای مختلف وجود دارد. شما می توانید هرکجا که برای پرانایاما و مراقبه مینشینید از یک شیئ مصنوعی (پروتِز Prosthetic) استفاده کنید. شاید یک توپ لاستیکی، یک بالش کوچک و سفت یا هر چیزی که مشابهِ فشار پاشنۀ پای شما به عجان باشد، مناسب این کار است. این کاملا کافی است. (توپ فسفری رنگ ورزش تنیس میتواند جایگزین مناسبی برای پاشنۀ پا باشد و تمرین گر میتواند با تنظیم زاویۀ توپ با عجان به فشار متوسطی بر این ناحیه دست یابد - مترجم). شما می توانید این راه را انجام داده و از تربیت دادن فیزیکی بدن بصورت خمش و غیره اجتناب کنید. شما هنوز به تربیت انرژی جنسی خود خواهید پرداخت. امری که نکتۀ اصلیِ سیداسانا محسوب میشود. هر چیز دیگر مشابه همان مطالب ذکر شده در فوق خواهد بود. فقط شما روشی متفاوت را برای دست یافتن به نتایجی مشابه بکار خواهید گرفت.

اگر در هر نقطه ای تحریک بسیار زیاد بوده و مراقبه یا انجام هرکاری در تمارین براحتی ممکن نیست، مهم است که عقب نشینی کنید. امری که در ارتباط با همۀ تمارین پیشرفتۀ یوگا مصداق دارد. هر زمان حس کردیم در حال زیاده روی هستیم، عقب نشینی میکنیم چراکه بدینگونه از سقوط از ارّابۀ تمارین، کاملا به دور میمانیم. ما سعی نمیکنیم قهرمان بازی درآورده و از مشکلات ناشی از تمرین افراطی رنج ببریم. همیشه اگر این مشکلات بیش از حد شدند، عقب نشینی کنید. بهترین جایگاه استوار را با کاهش (سطح) تمرین پیدا کرده و قبل از آنکه مجددا حرکتِ به پیش را امتحان کنید، در آن آرام بگیرید. شما همیشه می توانید به عقب بازگشته و روزی دیگر تمرین را از نقطه ای که رها کرده بودید، ادامه دهید.

 

استاد در درون شماست.

 

توجه : برای جزئیات آموزش ها در ارتباط با سیداسانا به کتاب "آساناها، مودراها و بانداها" مراجعه نمائید.

بعدی | قبلی