پاسخ: در مراحل ابتدایی، پرانایاما میتواند در هر جهتی کار کند. با تنفس ستون مهره ایِ پایه به هر دو صورت می توان عمل کرد. هرچند بعداً آشکار خواهد شد که یادگیریِ تنفس ستون مهره ای در رویکردی که با دم، بالا و با بازدم پایین میرود ارجحیت دارد. این امر وقتی مشخص خواهد شد که بخواهیم آن دسته از تمارینِ جدید و پیشرفتۀ یوگا را که مستلزم حبس کردن هایِ ارادیِ نَفَس با ریۀ پر است انجام دهیم. در آن زمان ضروری است که برای انجام روندهای یوگا در بخشِ فوقانیِ بدن، توجه به جایی نزدیک به بالای سوشومنا معطوف شود. هم چنین زمانی فرا خواهد رسید که حبسِ تنفس ها، در حالیکه ریه ها خالی است بشکل خود بخود متوقف می شود. امری که مستقیما ما را در اتصالِ با رهایش پرانا از مخزن عظیمِ واقع در جوارِ پایۀ ستون فقرات و بیولوژیِ درونیِ آن قرار می دهد. این روندی است که خود را بصورت تخلیۀ ریه ها و سپس کشیده شدن پرانا از ناحیۀ تحتانی ستون فقرات بطرف بالا نشان می دهد. ما ابزارهایی را خواهیم آموخت تا این فرآیند بالا کشیدن اتوماتیکِ پرانا را که در حینِ خلأِ ریه ها رخ می دهد تسهیل کنیم. بهمین خاطر، توجه در بازدم باید نزدیک انتهای ستون فقرات باشد نه در بالای آن. این دو نوع حبسِ تنفّس، تعیین کنندگانِ اصلیِ جهتِ توجه و آگاهیِ ما در حینِ تنفس ستون مهره ای و مسیرِ سوشومنا هستند.

زمانی که تنفّسِ ما متوقف می شود، بدون شک خواهیم دانست که کدام طرف بالاست و در نهایت، مسیری را که تنفّس در سوشومنا پیش می گیرد اصلاً امری دلبخواه نخواهد بود.

ما در ادامۀ جادۀ این دروس، به جزئیات بیشتری دربارۀ حَبسِ نفَس (که "کومباکا" نامیده می شود) خواهیم پرداخت. با بالا رفتن در درون سوشومنا در موقع دم همراه با توجهِ خویش و پایین رفتن در موقع بازدم، ما می توانیم مطمئن باشیم که پایۀ صحیحی را برای تمام تمارینی که در آینده خواهند آمد بنا کرده اید.

 

 توجه : برای آگاه شدن از مباحث بیشتر در ارتباط با تنفس ستون مهره ای (اسپاینال) به کتاب "تنفس ستون مهره ای" مراجعه نمایید.