تمرینات پیشرفته یوگا دروس اصلی

 

 

 

 

 

بعدی | قبلی

 

 

درس 235 پرسش و پاسخ - ترکیب سکوت درونی و اکستاسی

 

 

نویسنده: یوگانی

 

تاریخ: شنبه 11 سپتامبر 2004، ساعت 3:59 بعد از ظهر

 

 

* به خوانندگان جدید توصیه می شود که خواندن مطالب را از ابتدای بایگانی دروس ( درس اول ، " این بحث برای چیست ؟ " ) آغاز نمایند . چرا که دروس قبل، پیشنیازی برای این درس محسوب می شوند.

 

 

پرسش: من در ارتباط با موردی در تعجب هستم: بعد از گذشت دومین هفته، هرگونه تجربۀ خروشِ انرژی جنسی در من و در حین مراقبه متوقف شد. (امروز روز بیست و چهارم آغاز به مراقبه من است). من ابتدای امر از این طغیان انرژی برای شما نوشته بودم.

 

اخیرا بجای قرار دادن پاشنۀ پا در ناحیۀ عجان که امری مشکل بود، از یک جوراب درهم تاشده استفاده کردم. بعنوان نتیجۀ استفاده از این شگرد، هیچگونه تفاوتی در تجربۀ من حین تنفس ستون مهره ای و مراقبه بوجود نیامد. اینک من از مراقبۀ آرام تری برخوردارم و همانطور که گفتم همۀ نوسانات انرژی متوقف شده است. وقتی مراقبه میکنم سرم سبک تر شده و مراقبه از عمق بیشتری برخوردار شده است. اما سوال این است که آیا افول طغیان های انرژی در من امری عادی است و انتظار میرفت ؟

 

پس از مطالعۀ درس 75# (دربارۀ سیداسانا) انتظار داشتم که "توسن وحشی" که در هفته های اول و دوم تجربه کردم، تکرار شود اما اینگونه نشد. البته من شکایتی از این بابت ندارم. باور کنید خوشحالم که متوقف شده است. این تجربه ای تحمل ناپذیر بود، اما صرفا میخواهم در این موضوع بررسی انجام دهم. آیا اکثر افرادی که برای اولین بار "توسن وحشی" را تجربه میکنند پس از مدتی این حالت در آنها فروکش کرده و متوقف میشود؟

 

سوال دیگر این است که گاهی مراقبۀ من خیلی ساکت و آرام میشود بنحویکه پس از دقایقی احساس میکنم تکرار مانترای آی ام را فراموش کرده ام. هیچ فکری ایجاد نمیشود. من فقط تهی هستم و از سکون لذت میبرم. آیا در هنگام فرورفتن به چنین تجربه ای نباید نگران شوم؟ آیا باید صرفا خود را به این تهی بودن سپرده و از سکون لذت ببرم و یا اینکه به مانترا بازگردم؟

 

و در آخر اینکه گاهی که به بستر میروم اگر به شگردی جهت خواب رفتن متوسّل نشوم، در بدن و بخصوص سرم احساس ارتعاش میکنم. همانند جریان ضعیفی از انرژی که از میان بدن و سرم عبور میکند. گاهی برق نورهایی رنگارنگ را (با چشمان بسته) میبینم. اما بیشتر و اصولا احساس نویز (وِز وِز) در بدن خود دارم. آیا با توجه به این علائم،  یکی از چاکراها در حال گشوده شدن است؟  

 

پاسخ: بسیاری از تجارب مرتبط با انرژی ناشی از پدیده ای است که آن را "اصطکاک" در سیستم عصبی نام مینهم. یعنی انرژی در حال گذار از میانۀ انسدادهای نیمه رفع شده است. امری که میتواند بروز دهندۀ موارد بسیاری شود (ازجمله حس شهوانی، حرارت، ارتعاشات، جنبش های بدنی، فراز و نشیب های روحی و غیره). پس از آنکه این انسدادها به نوعی پاکسازی شدند، تجربه میتواند آنگاه بسیار لطیف و سعادت آمیز گردد. انرژی همان است و صرفا اصطکاک ها کاهش یافته اند. من اخیرا در دروس متذکر شدم که اینگونه تجارب (مثل شما) به تغییر می گرایند. چراکه الگوی انسدادها در سیستم عصبی بموازات رفع و از میان رفتن آنها، تغییر میکند. این امر بدین معنا نیست که شما در آستانۀ یک پالایش کامل قرار دارید (هرچند همۀ ما به آن خوشامد میگوئیم). اما صرفا و درحال حاضر سیستم عصبی شما از وضوح (پاکی) بیشتری برخوردار شده است و شما از میان رفتن تدریجی ابرها را شاهد هستید. این شرایط مجددا تغییر خواهند کرد. 

 

در مورد نشست سیداسانا اگر از توسن وحشی خبری نباشد، اشکالی ندارد. در مسیر انجام سیداسانا بدنبال تحریک جنسیِ دلپذیری باشد که از راه خواهد رسید. نه در آن زیاده روی کنید و نه اینکه اصلا انجام ندهید. همانطور که میدانید، سیداسانا نوعی تمرین تانتریک خواهد بود. جوهرۀ تانترا همانا تحریکی است که در نزدیکی تاخیری صورت میپذیرد (نزدیکی پیش اُرگاسمیک یا با تاخیر در لحظات پیش از اُرگاسم). فرمول روشن بینی نیز همانا ترکیب تاثیرات این تحریک با سکوت درونی است. پروراندن چنین ترکیب طلایی و متناسبی، زمان میبرد. اطمینان یابید که درس 16# و 28# تانترا را مطالعه کرده اید. در این دروس، با چشم انداز گسترده تری به سیداسانا پرداخته شده است. تکنیک سیداسانا تاحدی پیشرفته است بنابراین انتظار نداشته باشید که ظرف یک ماه همۀ اجزاء آن بکار درآید. این امر زمان میبرد. شما بدان دست خواهید یافت. هرکس آن را ادراک خواهد کرد. این تجربه در ژن های ما ثبت شده است.

 

مراقبه های خاموش، دلپذیر هستند. هر زمان متوجه شدید که از مانترا دور افتاده اید، در هر سطحی از فکر (یا بی فکری)، صرفا به آسانی بدان بازگردید. این همان طریقِ پالایندگی و تصفیۀ بسیار است. نیازی نیست برای داشتن تلفظ واضحی از مانترا خود را تحت فشار قرار دهید. آگاهی نسبت به مانترا در مراقبه میتواند حتی بسیار ضعیف و کم سو ادامه یابد. بدین نحو است که شما به هوشیاری خاموش و سرورآمیز راه می یابیید. این یک تمرین صحیح است. یعنی استفادۀ صحیح از مانترا است که به چنین تجربه ای رهنمون میشود و تداوم همین کاربرد صحیح مانترا است که حتی تجربۀ مراقبه را ژرف تر میسازد. آنگاه است که در هنگام خروج ما بسمت فعالیت، کل سیستم عصبی با سکوت درونیِ سُرور آمیز آکنده میشود. این دلیلی است که برای آن مراقبه میکنیم.

 

در مورد خواب، اطمینان یابیید که حتما قبل از صرف شام مراقبه میکنید و در بین زمان شام و خواب، از فعالیت جسمی و یا ذهنی خوبی برخوردارید. بدین ترتیب با رفع انسدادهای برون ریزی شده، احتمالا، حداقل تداخل مراقبه با خواب را شاهد خواهید بود. اگر شما کلا قبلِ از آغاز تمرین مراقبه به اینگونه تجارب انرژی در زمان خواب تمایل داشتید، آنگاه لازم است که نزد پزشک مراجعه کنید. اگر بتوانید در طول روز و شب از فعالیت جسمی بیشتری برخوردار شوید، یاریگر خواهد بود. بمرور زمان و با پیشرفت در عرصۀ یوگا، "اصطکاک" درونی کاهش یافته و در حین خواب و اصلا همۀ زندگی احساس خوبی خواهید داشت.

 

اگر جنبش های انرژی درونی در زمان خواب یا هر زمان دیگر وضعیت حادی به خود گرفت که بنظر با تمرینات نیز مرتبط بود، آنگاه زمان آن است که با رعایت مختصری خودگامی و عقب نشینی در تمارین به آرام شدن شرایط کمک کنید. 

 

پرسش: قبل از مطالعۀ دروس تانترا (16# و 28#) که شما آن را برای ملاحظه در نشست های بعدی خودم پیشنهاد دادید، مجددا در حین تمرین تنفسی و مراقبه، روی جوراب درهم غلطاندۀ خود نشستم. در طول مراقبه احساس کردم نیاز دارم تا یکی از پاهای تاشده در زیر را حرکت دهم و وضعیت چندان راحتی برای آن پیدا نکردم به همین دلیل آن را بر روی ران پای مخالف گذاشتم. این کار باعث شد وزن بیشتری روی توپ وارد شده و آن را سخت تر به ناحیۀ عجان فشار دهد. بزودی بدنم تکان هایی آرام را رو به پیش و پس آغاز کرد. حرکاتی که نوعی حس پیش اُرگاسمیک خلق میکرد. (جهت تفهیم واژۀ پیش اُرگاسمیک به دروس تانترا مراجعه کنید - مترجم). حسی لذت بخش که بدلیل تمایل در سوق یافتن آن به اُرگاسم، اندکی کلافه کننده بود. اما نکته اصلی این است که علیرغم آنکه به آی اَم آگاه بودم، اما توجه من بیشتر روی تحریک جنسی معطوف میشد تا مانترا. امری که تقریبا خنده دار بود. درحالیکه بدنم در فکر ارضای این لذت جنسی بود، ذهنم آی اَم را فریاد میزد!

 

بنابراین سوال: آیا باید اینگونه تحرکاتی را که منجر به تحریک جنسی میشوند ترغیب کنم؟ به گمانم این تجربه صرفا با نشستن در وضعیت سیداسانا نیز ایجاد شود.

 

پاسخ: جالب است. توسن وحشی!

 

توصیه میکنم سطح تحریک را بنحوی حفظ کنید که آنقدرها خللی در روند مراقبۀ شما ایجاد نسازد. این بمنزلۀ حفظ سیداسانا با یک فشار متوسط بر ناحیۀ عجان است. بعدها با ظهور رسانایی اکستاتیک در سیستم عصبی، این انرژی میتواند بمراتب افزایش یابد با این تفاوت که آنقدرها کلافه کننده نخواهد بود. این تکاملی است که ماه ها و حتی سالیان سال زمان میبرد. تا آن زمان سعی کنید این نشست را تا مرزِ خروش انرژی و اختلال بیش از حد پیش برده و ورای آن نروید.

 

اگر بدین ترتیب در حین مراقبه سردرگمی (انحراف توجه) بیش از حدی ایجاد شد، میتوانید سیداسانا را بیشتر در تنفس ستون مهره ای بکار بگیرید که در آن، اختلالات انرژی آنقدرها به وخامت منجر نمیشود و آنگاه در مراقبه از سیداسانا خارج شده و یا با میزان فشار کم به ناحیۀ عجان، در این وضعیت بنشینید. شما نقطۀ تعادل این وضعیت را خواهید شناخت، مادامیکه به اصل لازم یک تمرین صحیح اشراف داشته باشید. با رعایت اصل تعادل، سکوت درونی و انرژی اکستاتیک درهم خواهند تنید.

 

پس از آنکه در سیداسانا صاحب تجربه شدید، قادر خواهید بود در کل زمان تمرین و بدون هیچگونه تحریک و کلافگی جنسی، در این وضعیت باقی بمانید. در آن مراحل، فقط جریانی از اکستاسی خواهید داشت که از طریق سیستم عصبی شما بسمت بالا فوران میکند. تجربۀ آبشارِ اکستاسی که بواسطۀ قلمروهای بیکران و بی حد و مرزِ سکوت درونی در شما به جریان می افتد! این همان ثمرۀ سیداسانا است و اینکه چرا این وضعیت تمرینی آنقدر در تانترا مهم محسوب میشود. سیداسانا ما را قادر میسازد تا انرژی جنسی خود را در شکل اکستاسیِ بی پایانِ الهی دگرگون کنیم. همۀ تمرینات تانتریک چنین هدفی را دنبال میکنند. سیداسانا یکی از مواردی است که میتواند در جدول تمرینات روزانۀ ما گنجانده و انجام شود. این نوع پیگیریِ (روزی دو نوبتِ) فرآیند تانتریک در نشست تمارین عملا در روابط جنسی غیر ممکن است. هرچند درحین روابط جنسی گاه و بیگاه نیز میتوان روش های تانتریک فراوانی را به انجام رساند. دراین مورد میتوانید به بقیۀ دروس تانترا مراجعه کنید.

 

با گذشت زمان و بموازات پرورش استحالۀ درونی بواسطۀ نشست تمارین، به تجربۀ سُرورِ اکستاتیک که بشکلی طبیعی در سرتاسر شبانه روز از درون میخیزد دست می یابییم. با چنین رویدادی است که دیدگاه ما نسبت به زندگی، بینهایت بسط یافته و خویش را در وضعیتی میبینیم که مشتاقانه طالب بخشش بیش از پیش به اطرافیان خواهیم بود. این است آنچه که ما "زندگی اکستاتیک" معنا میکنیم.

 

نکته: بمرور زمان زندگی روزانه ما مبدل به دریای مواجی از تابش سکون اکستاتیک میگردد. سکونی که همان سرچشمه وجودی ماست و حقیقتی است که به اشتراک خواهیم گذارد ... با لذت!

 

 

استاد در درون شماست.

 

توجه: برای توضیحات بیشتر دربارۀ سیداسانا به کتاب "آساناها، مودراها و بانداها" مراجعه کنید.

بعدی | قبلی