تمرینات پیشرفته یوگا دروس اصلی

 

 

 

 

 

بعدی | قبلی

 

 

درس 213 پرسش و پاسخ - خوابِ آگاهانه

 

 

نویسنده: یوگانی

 

تاریخ: جمعه 2 جولای 2004، ساعت 7:48 صبح

 

 

* به خوانندگان جدید توصیه می شود که خواندن مطالب را از ابتدای بایگانی دروس (درس اول، "این بحث برای چیست؟") آغاز نمایند. چرا که دروس قبل، پیشنیازی برای این درس محسوب می شوند.

 

 

پرسش: من دریافته ام که گاهی در طول شب کمتر خواب بوده و بیشتر آگاه هستم. البته سعی میکنم بخوابم اما ذهنم بسیار سرزنده است. امری که نهایتا تا صبح تداوم می یابد. آیا میتوانید توضیحی در این زمینه ارائه کنید؟

 

پاسخ: زمانی که انرژی بواسطۀ سیستم عصبیِ در حال پالایش ما به جولان در می آید، میتواند نوع متفاوت و درخشانی از استراحت در شب حادث گردد. هرچند که این نوع از اختلال در خواب، خیلی طول نخواهد کشید. اطمینان یابید که تمرینات بعد از ظهر خود را قبل از صرف شام به انجام رسانده و سپس قبل از روانه شدن برای خواب، از فعالیت نسبتا خوبی برخوردارید (فعالیت جسمانی، ذهنی یا اجتماعی). چنین روالی به تلطیف احوالات شما یاری رسانده و قبل از فرا رسیدن زمان خواب، انرژی های درونی را یکپارچه میسازد. اگر درست قبل از خواب مراقبه کنیم، میتواند منجر به نوعی بیقراری شود. گویی همهمه ای درونی ایجاد میشود چراکه مراقبه درواقع تمهید و تدارکی برای فعالیت است. فعالیت پس از مراقبه، جزء لاینفک و لازم برای یکپارچه سازی و تثبیت سرورِ آگاهی خالص در سیستم عصبی است.

 

نوع دیگر بیخوابی که میتواند در حین خواب شبانگاهی رخ دهد، پدیدۀ "مشاهده" است که از خیزش طبیعیِ سکوت درونی، بواسطۀ انجام تمرینات ایجاد میشود. تجربه ای که بخشی از مرحلۀ اول روشن بینی است و در دروس اولیه (#35 "نشانه های بین راه روشن بینی") شرح و معرفی گردید. کیفیت و حالتی دائم که اخلالی در خواب ما ایجاد نساخته و حتی شاید حس کنیم که از درون کاملا بیداریم. مرحلۀ اول روشن بینی، خیزش اصیل و بدون وقفۀ سکوت درونی است. ما با سکوتی درونی و بی تزلزل در خویش مواجه شده که در سرتاسر سه حالت آگاهی (بیداری، رویا، خواب عمیق) حاضر و پابرجاست. این همان "صخرۀ" مثالی و مشهورِِ سرور آگاهی خالص در ماست که بواسطۀ هیچ طوفانی محو نمیشود. تقویت بیشتر سکوت درونی بواسطۀ تمرینات، امری است بسیار عالی چراکه سکوت درونی، بنیان ثابتِ همۀ مراحل جادویی و مسحور کنندۀ بعدی روشن بینی بشمار میرود. سکوتی که منبع فزایندۀ صلح، آرامش و ثبات ما در زندگی روزمره نیز محسوب میشود.

 

اینکه چطور تشخیص دهیم که بیداری ما در حین شبانگاه از کدام نوع تجربه نشات میگیرد، بستگی به این دارد که در حین روز بعد، چقدر احساس سرزندگی و سلامت داریم. اگر تاحدی خسته بنظر میرسیم، پس احتمالا تجربۀ بیخوابی ما از نوع اول بوده است. یعنی تلاطم و طغیان انرژی درونی. راه تسکین و تعدیل این بیخوابی از طریق تنظیم تمرینات و حفظ تعادل بین پرورش سکوت درونی و فعالیت های روزمرۀ ما است. از طرف دیگر اگر پس از گذشت یک شب از خواب آگاهانه، احساس سرزندگی و طراوت داشتیم آنگاه خواهیم دانست که این نوع از خواب، ثمرۀ خیزش سکوت درونی است. امری که در مسیر ظهور روشن بینی ما طبیعی خواهد بود.

 

همچنین گاهی ممکن است ترکیبی از هر دوی این نوع تجارب در خواب شبانگاهی حادث گردند، که در این مورد فقط بایست تمرینات خود را در اوائل غروب انجام دهیم، تا با فرا رسیدن زمان خواب، به ثبات و تلطیف لازمه دست یابیم. بدین ترتیب میتوان از هوشیاری آرامش بخشی در حین خواب لذت برد. زندگی در طریق روشن بینی اینگونه است. تجارب خوب و شعف آوری در پیش رو دارید! 

 

 

استاد در درون شماست

بعدی | قبلی