تمرینات پیشرفتۀ یوگا دروس اصلی
درس 12 - اشتیاق - عنصری حیاتی
نویسنده : یوگانی
تاریخ : یکشنبه 16 نوامبر 2003 ساعت 11:48 صبح
همه می دانند که اگر بخواهیم در امری موفق شویم، هرچه که باشد، باید بطور پیوسته ای آن را آرزو کنیم، بخواهیم و در جهت برآورده شدن این خواسته هر روز تلاش کنیم. به افراد موفقی که می شناسید فکر کنید، آیا همه آنها یک صفت مشترک ندارند؟ با نگاه به زندگی این افراد متوجه می شوید که آنها برای نیل به تعالی و کمال در حوزۀ دلخواه خود کاری سخت و مداوم داشته و در پس تلاش های آنها اشتیاق سیری ناپذیری برای کسب موفقیت وجود داشته است. امری که باعث شده تا آنها در جهت نیل به اهدافشان به پیش روند و بر موانع غلبه کنند. آنها برای رسیدن به خواسته های خود سال ها کار کرده اند. این امر در مورد یوگا و مذهب نیز صادق است. یعنی کار و تلاش در جهت وحدت الهی.
مسیح (Jesus) میگوید: " انسانهای رستگار کسانی هستند که مشتاق و تشنۀ حقیقتند، و همانها حقیقت را خواهند یافت". او همچنین می گوید: " بجویید، و خواهید یافت. در بزنید، که در باز خواهد شد".
این یک اصل جادویی است. آرزو برای رسیدن به هدف مانند بذری است که در جهت رسیدن به آن می کاریم. اشتیاق مداوم مانند سوخت و تلاش روزانه مانند آتش است. استمرار و هدف دو کلمۀ کلیدی و مهم هستند. بدون این دو عاملِ موثر، آرزوها پراکنده شده و فعالیت های ما بر چیزی متمرکز نمی شوند. امری نیز رخ نمی دهد . اما با این دو ، همه چیز امکان پذیر می شود.
در صورتیکه ما اشتیاق خویش را چنان پرورش دهیم که در شکلی آگاهانه بر هدف ویژه ای همچون نیل به وحدت الهی تمرکز یابد، در حال پرورش نوع خاصی از اشتیاق خواهیم بود که به آن سرسپردگی (سرسِپاری) می گوییم. "سرسپردگی" جریان مداوم اشتیاق به سمت یک هدف یا موضوع است. اینگونه است که راز موفقیت افراد بزرگ توضیح داده می شود. مثلاً می گوییم " فلانی بسیار سرسپردۀ کارش است" یا در مورد عرفای بزرگ می گوییم: "او بسیار به خدا سرسپرده است". این تصادفی نیست که سرسپردگی و بزرگی باهم در یک جا جمع می شوند. اولی بدون استثنا به دومی ختم می شود و دومی بدون اولی تحقق نمی یابد.
هر تصوری که شما از روشن بینی دارید، به هر آیین و سنتی که پایبند بوده و احترام میگذارید، هر چیزی که الهام بخش شما در مسیر گشودگی معنوی است، همان را در دل بپرورانید. اشتیاق موتور تمرین است. این همان موردی است که به ما توان می دهد تمرینات روزانه را هرقدر هم طول بکشد ادامه دهیم. همچنانکه تمرین می کنیم، بمرور تجربۀ الهی در ما رشد می کند و همراه با آن، سرسپردگی نیز بالنده می شود. با زیاد شدن سرسپردگی، پایبندی ما به تمرین شدت می یابد و هرچه بیشتر خویش را وقف تمرین کنیم، تجربۀ الهی بیشتری بدست می آوریم. این امر باز خود منجر به سرسپردگیِ قدرتمندتری گشته و پیشرفت بدین صورت حاصل میگردد. ثمرۀ سرسپردگی، تمرین است...تجربۀ الهی است ...سرسپردگیِ بیشتر و بیشتر است. سرسپردگی پایدار و تب آلود (حد اعلا) و به هر طریق ممکن، بهترین دوست هر رهروی معنوی است. اینگونه زیستن همیشه ساده نیست. "تشنگی و اشتیاق" معنویِ مدام، انسان را تحلیل می برد، اما نهایتاً فرد را در مسیر شاهانۀ روشن بینی به پیش می راند. سرسپردگیِ شدید برای دگرگونیِ زندگی ها، بواسطۀ تمرینات پیشرفتۀ یوگا ما را مطمئن می سازد که آنچه باید انجام شود، انجام خواهد شد.
در راستای انجام این کار، اجازه دهید تا در مورد مرحلۀ بعدی صحبت کنیم و یک عادت روزانه برای پرورش سکوتی عمیق و جاودان در خود ایجاد نماییم. بیایید تا دربارۀ مراقبه صحبت کنیم.
نکته: این درس اهمیت اشتیاق را در سراسر فرآیند یوگا متذکر میشود. در دروس بعدی، نقش اشتیاق به شکل مفصل تری، تحت عنوان "باکتی" شرح میگردد. باکتی بمعنای "عشق به حقیقت" یا "عشق به پروردگار" است. عشقی که فراتر از یک احساسات متعصبانه محسوب میشود. باکتی یکی از قدرتمندترین تمرین ها در میان همۀ تمارین معنوی است. انرژی های احساسی تاثیر عظیمی بر فرآیند استحاله معنوی انسان برجای میگذارند. تاثیری که در مسیر همۀ مجاهدت های راه یوگا پر رنگ تر خواهد بود. به همین دلیل نیز اصول و روش های کاربردی باکتی در این دروس بارها و بارها عنوان شده است.
استاد در درون شماست.
دروس کلیدی