تمرینات پیشرفتۀ یوگا دروس اصلی

بعدی | قبلی

درس 79  پرسش و پاسخ – یادآوری هایِ مانترا

نویسنده : یوگانی

تاریخ : یکشنبه 11 ژانویۀ 2004 ساعت 4:21 بعد از ظهر 

* به خوانندگان جدید توصیه می شود که خواندن مطالب را از ابتدای بایگانی دروس ( درس اول ، " این بحث برای چیست ؟ " ) آغاز نمایند . چرا که دروس قبل، پیشنیازی برای این درس محسوب می شوند.

این تجربۀ عجیبی برای من است. مراقبه های مانترایی برای من تازگی ندارند و من برای سالیان بسیار چندین نوع از مراقبه را انجام داده و هیچگاه تجربۀ آنچنانی نداشته ام. به من گفته شده که فقدان تجربه در مراقبه منتسب به "کارماهای بد" است. از نظرات شما استقبال میکنم.

به یاد داشته باشید که گم کردن مانترا برای بارها و بارها، یک بازی است. گم کردن آن، دست ما نیست، آن خودش می رود. این تواناییِ طبیعی ذهن برای سکون و خاموشی یافتن است. ما فقط با روندی که در استفادۀ از مانترا پیش میگیریم، شرایط مناسب را خلق میکنیم و ذهن بقیۀ کار را بعهده میگیرد. در ابتدا ممکن است تجربۀ ذهن و سیستم عصبیِ آرام و ساکت، ظریف (غیر محسوس) باشد. داشتن کمی سکوت، میزانی احساس آرامش و وانهادگی. این احوالات پس از مراقبه بسمت فعالیت های ما منتقل میشوند. بتدریج آنها میتوانند به احساس ژرفِ سرور عمیق در مراقبه تبدیل شوند. این سرور آگاهی خالص است که در درون سیستم عصبی ما اقامت می پذیرد. امری که با ما بسمت فعالیت (روزانه) نیز راه یافته و در این فعالیتها همراه ما می ماند. این (همان) جاده است.

در ارتباط با تنفس اگر شما دریافتید که مانترا در همراهی با تنفس پیش میرود فقط به روند استفاده از مانترا توجه کنید. آگاهی بر تنفس را بیرون نرانید یا به آن نچسبید. با آن فقط مثل افکاری که بالا می آیند رفتار کنید. همانطور که در دروس قبل به تفصیل عنوان شد، تلاش برای توجه داشتن هم روی مانترا و هم تنفس، باعث تقسیم ذهن شده و تاثیر مراقبۀ ساده را از میان میبرد. اگر پیش آمد اشکالی ندارد، اما نباید عمدا بعنوان تمرینی دوگانه انجام شود. رویکرد این دروس اینگونه نیست.

شاید برخی از سایر تمارین پیشرفتۀ یوگا در همراهی با مراقبه به رفع مشکل شما کمک خواهند کرد. همۀ کارماها نهایتاً از میان خواهند رفت. هیچ تمرین مؤثری که شما برای ورود به عرصۀ بیکران انجام میدهید از بین نمی رود. بدیهی است که شما باکتی قدرتمندی دارید، وگرنه چرا این همه سال را به مراقبه پرداخته اید؟ (روزی) پرده کنار خواهد رفت و آنچه که شما آنجا درخواهید یافت (خیلی) خوب خواهد بود. زمانی فرا میرسد که عرصۀ الهی درون شما بسوی بیرون شکوفا خواهد شد.