تمرینات پیشرفتۀ یوگا دروس اصلی
درس 183 پرسش و پاسخ - جنبش ها و یوگای بی اختیار
نویسنده: یوگانی
تاریخ: شنبه 8 می 2004 ساعت 8:10 صبح
* به خوانندگان جدید توصیه می شود که خواندن مطالب را از ابتدای بایگانی دروس (درس اول، "این بحث برای چیست؟") آغاز نمایند. چرا که دروس قبل، پیشنیازی برای این درس محسوب می شوند.
پرسش: من تمرین یونی مودرا کومباکا و جالاندرای حرکتی را همراه با تنفس ستون مهره ای و مراقبه آغاز کرده ام. حین مراقبه در برخی قسمت های بدنم جنبش های ناگهانی رخ میدهد. مثل تکانه ها و جنبش های بی اختیاری که بیشتر اوقات در دست ها و نیمۀ بالایی بدن رخ داده و بسمت ریشه حرکت میکنند. جنبش هایی که گاهاً موجب انحراف توجه از تمرین میشوند. فقط خواستم بدانم که آیا این موارد عادی هستند و یا اینکه من روند اشتباهی را طی میکنم؟
پاسخ: بله اینگونه جنبش ها عادی بوده و انرژی هایی محسوب میشوند که مشغول گشودن گذرگاه های درونی هستند و بمحض باز شدن و اعمال مقاومت کمترِ این گذرگاه ها کاهش خواهند یافت.
گاهی از این جنبش ها بعنوان وضعیت های "یوگای بی اختیار" یاد شده است. برای مثال اگر شما احساس کردید که سر و نیم تنۀ بالایی شما در حین نشست تمرین برای خم شدن بسمت جلو (زیر انداز) تمایل و اجبار می یابد، نشانه ای از این مورد است که سوشومنا (عصب نخاعی) میخواهد برای پالایش یافتنِ بیشتر، خود را کش دهد. اگر شما قبل از پرانایاما و مراقبه، بعنوان بخشی از آساناها به انجام ماها مودرا بپردازید، میتواند از گرایش به این حالت در طی نشست تمرینات پیشگیری کند. نسخۀ اصلیِ ماها مودرا عبارت از وضعیتی است که در حالت نشسته، یکی از پاها را به جلو دراز کرده و درحالیکه به جلو خم شده ایم (سر بسمت زانوها و چانه بسمت قفسه سینه) یکی از انگشتان آن پا را میگیریم. اگر نیز سر و نیم تنۀ بالایی شما در حین نشست تمرین بشکل مقاومت ناپذیری به پایین رفتن تمایل یافت برای دقایقی بدان اجازه دهید. بخصوص اگر در زمان پایانی تمرین باشید میتوانید تا هر زمان که ضروری دانستید در این حالت بمانید. چنین تجاربی تجلی طبیعی اتصال یوگا در سیستم عصبی محسوب میشوند.
بدیهی است که ما قصد نداریم نشست تمرینات خود را بیش از حد توسط وضعیت های بی اختیارِ یوگا گسیخته سازیم. اما گاهی این موارد رخ میدهند و اگر اصرار آنها بقدر کافی قدرتمند بود اجازه میدهیم که ادامه یابند. بهترین راه برای به حداقل رساندن این مجموعه تکانه ها در پرانایاما و مراقبه، انجام مجموعۀ خوبی از آساناها قبل از آغاز نشست ها است. و اگر که اینگونه جنبش ها بیش از حد شدند، کاری را میکنیم که همیشه در زمان حاد شدن نشانه های پالایشی انجام میدهیم. یعنی با بکارگیری خودگامی در تمارین، مدتی را عقب نشینی کرده تا در روال طبیعی و خوشایند خویش تثبیت شویم. سپس از آن نقطه ادامه میدهیم. هر زمان که با دست انداز در جاده مواجه گردید، آهسته میرانید تا جاده مجددا هموار گردد.
در مراحل معینی از توسعه، اینگونه جنبش ها و تکانه ها متداول بوده و علامتی از پالایشِ در جریان و رو به پیش محسوب میشوند. این ها علائم بین راه طریق روشن بینی هستند!
استاد در درون شما است.
دروس کلیدی