پرسش: ابتدا می خواهم از آموزشهای شما تشکر کنم!!!! من با مجموعه درس های شما حقیقتا در حال یافتنِ احساسِ فرآیند یوگا و همۀ زیبایی آن هستم. سؤال من در مورد شامباوی است و اینکه چرا چشم هایم دردناک شده و در چشم سوم درد خفیفی را احساس میکنم. آیا من خیلی سخت انجام میدهم؟ آیا این (حالت) فعالیت طبیعی کوندالینی (از جایگاه آن) است؟ همچنین من با بکارگیری توضیحات شما مبنی بر پایین کشیدن شیوا از جایگاه اش در تنفس ستون مهره ای راهنمایی شدم و تصویرسازی میکنم که شیوا برای ملاقات با شاکتی به پایین آمده و شاکتی در حین دم برای ملاقات با شیوا به بالا برمیخیزد. من معمولا در دم و بازدم با مکث کوتاهی اجازه میدهم تا آنها با یکدیگر بوده و آمیخته شوند. هرچند در حال حاضر اغلب موارد با حواس پرتی مواجه میشوم. آیا این بدین دلیل است که نفس کوچکِ بچه گانۀ من کمی رخدادِ عشق بازیِ الهی را احساس میکند؟ سپاس مجدد از شما برای این مجموعۀ دروس که من آنها را هر روز با اشتیاق، انتظار کشیده و در انجام آنها مصرّ و بسیار دقیق هستم!! از شما متشکرم. در پایان آیا اشکالی دارد که من قسمت مراقبه را طولانی تر از زمان پیشنهادی 20 دقیقه انجام دهم؟ گاهی من بسته به اینکه کی پدیدار شدن احساسی شبیه اتحاد را داشته باشم این روند را تا چهل و پنج دقیقه یا بیشتر ادامه می دهم. من آن اتحاد را با روح خود بدین شکل فرض نموده و اجازه میدهم که روح، تغذیه شود.

پاسخ: شما کار فوق العاده ای میکنید، شگفت آور است.

ناراحتی در اطراف چشم سوم (یا هر کجا) می تواند بمعنی وجود مقادیری فشار در تمرین و همچنین فشار کوندالینی در آنجا باشد. میتواند هر دوی آنها همزمان نیز باشد. شما آنچه را که باید انجام دهید را میدانید. درست؟ در تمرین تا رسیدن به نقطه ای راحت تر، عقب نشینی کنید. اگر هنوز علائم حادی در آنجا هستند آنگاه درس بی تعادلی های کوندالینی و درمان ها را مرور کرده و راههای مختلف ارائه شده را امتحان نمائید. تا زمانی که شما به ثبات نرسیده اید فشار بیش از حد و رو به پیش وارد نکنید. شما یک ورزشکار معنویِ در حال پرورش هستید. باید بتدریج ساخته شوید. این بهترین رویکرد است.

در مورد تجسم معاشقۀ شیوا و شاکتی در تنفس درون مهره ای، بله فکر می کنم شما پاسخ سوال خود را دادید. این در واقع ترکیب نمودن باکتی بیش از حد در یک روند بسیار سادۀ تنفس ستون مهره ای است. امری که توجه شما را بیش از حد تقسیم می کند. روند مشابهی را نیز در جهت انجام مراقبه های طولانی برای نیل به "تجربه (خاص)" در پیش گرفته اید. بخاطر داشته باشید که ما این تمرینات را برای نتایج بیرونی آنها در زندگی روزانه انجام میدهیم. ما در حال حرکت دادن کوه هایی از انسدادهای درونی هستیم هرچند که ممکن است بدلیل داشتن یک خیالِ اکستاتیک متوجه این موضوع نباشیم. این اجراهای تمرینیِ پر شور و شوق و بیشتر و بیشتر میتواند به بی تعادلی های کوندالینی یاری رسانده در حالیکه همزمان تاثیر تمارین را نیز کاهش میدهد. پس در تمرینات خود اصولی باشید. راهبردهای ارائه شده در اینجا دلایل خوبی دارد. 

 

بستنی خیلی خوب است، اما خوردن دو گالن از آن یکمرتبه نیز خوب است؟ 

همۀ این تمرینات بسیار قدرتمند هستند، بخصوص وقتی که طبق روال ما باهم یکپارچه میشوند. بنابر این باید که به آسانی و با دقت انجام گیرند. اگر شما متمایل به گسترش زمان تمرینات خود هستید، آن را بسیار اندک اندک انجام دهید تا ببینید که در هر گام چه رخ میدهد. خود را محدود کنید به اینکه در یک ماه بیش از پنج دقیقه به تمرینات اضافه نکنید. این یک رویکرد معقولانه است. حتی در اینصورت نیز شما میتوانید خود را بسمت یک موقعیت تثبیت نایافته بکشانید. بنابر این عقل سلیم خود را بکار بگیرید. اگر فعالیتِ خارج از تمرینات، ملایم و هموار است (بدون حساسیت های عصبی - مترجم)، شما بدون اشکال پیش میروید. اگر اینگونه نیست، شما احتمالاً فشار بیش از حد سخت به تمرین وارد آورده، یا آنکه آن را بیش از حد طولانی کرده اید. اطمینان یابید که در زندگی روزانۀ خویش فعالیت مرتب در پیش میگیرید. امری که به اندازۀ بخشی از خود تمارین اهمیت دارد. این فعالیت، زمینه ساز تثبیت  اکستاسی الهی و سرور آگاهی خالصی میشود که در تمرینات حاصل کرده ایم.

شما دارید (بلحاظ اشتیاق) محشر عمل میکنید، همچون کودک مثالی در مغازۀ آب نبات فروشی. شما نیز از جمله افرادی هستید که این دروس فقط برای آنها طراحی شده است. امری که بسیار هیجان انگیز است. لطفا در بکارگیری (این) دانش مسولیت داشته باشید و آنگاه است که هر دوی ما نسبت به همۀ مطالبی که (در این سایت) در حال ارائۀ است خرسند خواهیم بود.

استاد در درون شماست.        

 بعدی | قبلی