پرسش: سؤال من در ارتباط با تاثیراتِ ترکیب روش های توصیه شده توسط شما، با روش هایی است که من از قبل با آنها خو گرفته ام. آیا آنها یکدیگر را ارتقاء می دهند، یا آنکه بالعکس اثراتی (منفی) خلاف میل را ایجاد خواهند نمود؟ در ارتباط با تمرینِ جدیدی که اخیرا اضافه شده - شامباوی - تنها چیزی که می توانم بگویم اینست که خواهشا ایست! هرچند شما قطعا خواهید گفت که من در حال پیشروی از میان مرحله ای "ناشیانه" هستم! تواناییِ نگه داشتنِ هماهنگِ عضلۀ مقعد و عضلات شکم، تنفس با یک صدای هیس در بازدم، کانونی کردن چشم ها برای رسیدن به چشم سوم ... همه نیز همزمان ... واقعا و کاملا کار مهمی (سنگینی) است. خیلی کمتر پیش می آید که بتوان این کار را با آسایش (مهارت) انجام داد. 

پاسخ: البته هرآنچه که شما تمرین میکنید انتخاب شماست. اگر شما از یک آموزش منسجم و تثبیت شده پیروی می کنید، ما اینجا میل نداریم که با آن تداخل نمائیم. در این مورد این دروس را فقط بعنوان "ایده ای جهت تعمق" ملاحظه کنید. 

اگر شما در حال تلاش برای بهم دوختن قطعات تمرینی مختلف برای خویش هستید، در زیر توصیه های صریح و روشنی تقدیم شده است.

اول اینکه در تمرین معنوی هرچه کمتر برابر خواهد بود با تاثیر بیشتر و بهتر. کلید اصلی در سادگی است. تلاش برای روی یکدیگر قرار دادن و تلفیقِ قطعات تمرینی با یکدیگر از منابع مختلف کمکی به شما نخواهد نمود، مگر آنکه شما پیشرفته باشید و بخواهید تا رخنه های واضحی را که در تمرین جاری خویش دارید پر کنید.  بنظر نمی رسد که شما هنوز به چنین وضعیتی رسیده باشید. اما اگر برای مدت کافی و طولانی به تمرین خود ادامه دهید، بدین موقعیت خواهید رسید. 

به یاد داشته باشید که ما در حال کار روی قابلیت های طبیعی و ذاتیِ خویش، درون سیستم اعصاب هستیم. راههایی درونی که حساس و ظریف اند. درصورتیکه ما فضای تمرین را با تقسیمِ توجه خویش (به تمارین مختلف) بیش از حد گل آلود کنیم، آنها خوب کار نخواهند کرد. این تواناییهای طبیعی عبارتند از: 

1. توانایی ذهن برای سکون یافتن (عدم تلاطم) و گشودگیِ سیستم اعصاب ما بر روی حوزۀ بیکرانِ سرور و آگاهیِ خالص. 

2. توانایی تنفّس و توجه برای پرورش عصب ستون مهره ای (نخاعی) و توانا ساختن کل سیستم اعصابِ ما بعنوان زمینی حاصلخیز در جهت رشدِ سرورِ آگاهیِ خالص.

3. توانایی انرژی جنسی ما برای خیزش و روح بخشیدن به عصب ستون مهره ای (نخاعی). امری که زمینه سازِ نوعی رساناییِ اکستاتیک شده که از عصب نخاعی به سرتاسرِ سیستم اعصاب و فراسوی آن گسترش می یابد.

4. توانایی حواس، برای پالایش و سیاحتیِ درونی در امتداد جاده های بسیارِ تجربۀ اکستاتیک.

5. تواناییِ سرورِ آگاهیِ خالص در جهت گسترش در ما و فراتر از آن تا رسیدنِ به سطح واحدی از آگاهیِ فراگیر در همۀ هستی. ما آمده ایم تا خویش را بعنوان آن (سطح واحد و یگانه) ادراک کنیم. 

ما می خواهیم که همۀ این قابلیتها را در جهت تجلی و آشکار شدنِ طبیعیِ آنها تحریک کنیم. و این همان جاده و راه اشراق (روشن بینی) است. اما ما نمی توانیم بوسیلۀ آغازِ یکبارۀ همه چیز (همۀ تمرینات با هم) به موفقیت دست یابیم. رُم در یک روز ساخته نشده است. ما باید هر سطح از تمرین را بسمت عادتی ثبات یافته توسعه دهیم. این کار مثل بکار بردن هر دانش دیگر است. ما در هر سطحی از دانش و معرفت، عادتی تثبیت شده را توسعه می دهیم. ابتدا مرحلۀ اول را می آموزیم و آن را تا استقرارِ خوب و مناسب انجام میدهیم. سپس میتوانیم مرحلۀ دوم را اضافه کنیم، در آن تثبیت شده و همین طور ادامه دهیم. اگر ما همزمان برای انجامِ همۀ قدم های اول تا دهم به تلاش بپردازیم شانس اندکی برای موفقیت خواهیم داشت. امری که در ارتباط با هر مورد جدیدی که متعهد میشویم مصداق دارد و مشابه با آموزش و تحصیلات عالی است. ما هر کلاس را پس از کلاس دیگر گرفته و از همان ابتدا بتدریج روی راه خویش تا رسیدن به پایان، کار میکنیم. 

تفاوتِ اینجا (با تحصیلات عالی) در این است که همه (دروس) بشکل نسبتا سریعی طرح و ارائه شده اند، خیلی سریع تر از آنکه هر کس بتواند آنها را بعنوان تمرین بکار گیرد. برای کسب برخی چشم اندازهایِ تکمیلی در ارتباط با بناسازیِ ساختارِ تمارین، توصیه میشود به عقب بازگشته و درس 38 - "خط سیر زمانی شما چیست ؟" را بازخوانی کنید.

اگر می خواهید که تمارین پیشرفتۀ یوگا را به عنوان راهنمای اصلی تمرین خود بکار ببرید، به شما پیشنهاد میشود که در این مرحله، (وضوح) تمرین خود را با سایر روش ها گل آلود نکنید. به آهستگی با مراقبه شروع کنید. اول آن را بطور جدی پیش بگیرید. آنگاه پس از چندین هفته یا چندین ماه تنفس اصلیِ ستون مهره ای را بدان اضافه کنید. هرگاه که با (هر) تمرین راحت بودید، می توانید تمرینات دروس بعد را (تک به تک) به آن اضافه کنید. در هر زمان یکی از تمارین را پیش بگیرید نه همه را هم زمان. این مورد بارها و بارها در دروس تذکر داده شده است. 

در قدیم چالش اصلی، یافتن دانش و معرفت (معنوی) بود و امروزه چالش اصلی در بکارگیری این دانش در طریقی قاعده مند است. امری که (کاملا) در دستان شماست.

 

استاد در درون شماست.

 بعدی | قبلی