تمرینات پیشرفتۀ یوگا دروس اصلی

بعدی | قبلی

درس 50  پرانایاما ، پرسش و پاسخ – مدیریت زمان

نویسنده : یوگانی

تاریخ : چهارشنبه 17 دسامبر 2003 ساعت 2:07 بعد از ظهر

* به خوانندگان جدید توصیه می شود که خواندن مطالب را از ابتدای بایگانی دروس ( درس اول ، " این بحث برای چیست ؟ " ) آغاز نمایند . چرا که دروس قبل، پیشنیازی برای این درس محسوب می شوند.

پرسش : من عاشق پرانایاما و مراقبۀ خود هستم، اما وقت بسیار کمی دارم. ساعت هفت و نیم صبح بقصد کار، خانه را ترک می کنم و تا ساعت تقریبا 6 بعد از ظهر خانه نیستم. بنظر میرسد اجرای آنها غیر ممکن باشد. من چه رویه ای باید پیش بگیرم؟

پاسخ : همانطور که گفته اند"جایی که اراده وجود دارد، راه نیز وجود دارد". (خواستن توانستن است). در اوایل شروعِ درسها یادآور شدیم که اشتیاق عنصری حیاتی است. این واقعاً کلیدِ راه است. ما میتوانیم همۀ دانش دنیا را در اختیار داشته باشیم، اما اگر ارادۀ بکارگیری آنها در ما نباشد، به هیچ کار نمی آیند. آنچه را که ما هر روز انتخاب میکنیم، مسیر و مقاصد ما را تعیین خواهد کرد. اگر ما خود را در موقعیتی بیابییم که قادر به فعالیت در جهت ارزشمندترین خواسته هایمان نباشیم، دیر یا زود باید موقعیت خود را تغییر دهیم. با اشتیاق مداوم، یعنی سرسپردگی و پایبندی به عمل، همیشه راههایی برای برطرف کردن هر مانعی پیدا خواهیم کرد.

چگونه می توانیم راهی برای دوبار تمرین روزانه پیدا کنیم؟ گزینه های های زیادی وجود دارد. این امر مستلزم انعطاف پذیری است تا از فرصت هایی که داریم بهره برداری کنیم. روال رایج، عبارت از ده دقیقه پرانایاما و بیست دقیقه مراقبه است که با استراحت پایانیِ اضافه شده، این زمان به حدود سی و پنج دقیقه و دوبار در روز می رسد. با یک روزِ کاریِ طولانی که افرادی مثل شما دارند ممکن است این زمانِ زیادی باشد. این یک تمرینِ زیاد نیست، اما وقتِ زیادی است، بویژه در صبح ها. شما این امکان را دارید که زمان آن را کوتاه تر کنید. این کارِ ایده آلی نیست، اما از نداشتن تمرین، یا از پا درآمدن بواسطۀ تلاش برایِ کار بیش از حد، در مدت زمان خیلی کوتاه بسیار بهتر است. این بسیار مهم است که ما دو بار در روز (اول صبح و اول شب)، "قدری" تمرین انجام دهیم. دو جلسۀ کوتاه از یک جلسۀ طولانی بسیار بهتر است. صبحها زمان، والاترین ارزش را (برای شاغلین) دارد، درحالیکه بعداز ظهرها معمولاً زمان بیشتری دارید، اما شاید آنقدر خسته باشید که حوصلۀ هیچ کاری حتی مراقبه را نداشته باشید.

ببینید صبح ها چقدر وقت دارید، اگر زمان اندکی نیز باشد مهم نیست و روی همان میزان کار کنید. شاید بیست یا پانزده دقیقه فقط وقت داشته باشید. هر آنچه که هست روی آن کار کنید. اگر بیست دقیقه وقت دارید، پنج دقیقه پرانایاما انجام داده و بعد ده دقیقه مراقبه و پنج دقیقه استراحت کنید. اگر فقط پانزده دقیقه وقت دارید، چند دقیقه پرانایاما، ده دقیقه مراقبه و چند دقیقه استراحت انجام دهید. تدبیری که میتواند برای شما کارگر باشد این است که تمرین را بمحض اینکه بیدار شدید و قبل از برخاستن، در رختخواب انجام دهید. این امر تمرین شما را در صدرِ لیست برنامۀ صبحگاهی قرار داده و احتمال اینکه آن را از دست بدهید از بین می برد. وقتی از خواب بیدار می شوید فوراً صاف نشسته و پرانایاما را آغاز کنید، و بعد مراقبه را انجام دهید. شما بدین ترتیب میتوانید قبل از برخاستن، تمرین خود را انجام داده و با شارژِ کاملی از سرورِ آگاهی خالص از رختخواب بیرون بپرید.  

و اما در حال رانندگی با اتوموبیل چطور ؟ بسیاری از ما یک ساعت یا بیشتر از وقت خود را هر روز، در ترافیکِ رفت و برگشت از محل کار،  بسر می بریم. این تکه ای بزرگ از زمان متوقفِ روزانۀ ما است. آیا می توان کار مفیدی در این بازه به انجام رساند. بله، اما با ایمنی و اطمینان، نه با چشمانی بسته ! پس مراقبه از دور خارج میشود. اما پرانایاما چطور؟ بهترین شیوۀ انجام پرانایاما، اصولا با چشمانی بسته است. هرچند این امکان وجود دارد که در حین رانندگی و با چشمان باز از برخی منافعِ پرانایاما بهره بُرد، چراکه این یک تمرین فیزیکی است. انجام این تمرین در حین رانندگی چندان ایده آل نیست، اما در هر حال میتواند انجام شده و فوایدی نیز در بر دارد. ممکن است شما بخواهید در رفت یا بازگشت از محل کار و حین رانندگی برای ده دقیقه تنفسی عمیق و آهسته انجام دهید. همچنین می توانید با چشمانی باز با صعود و نزولِ تنفس به تعقیبِ بالا و پایین عصب نخاعی بپردازید. توجه خود را نسبت به رانندگی حفظ کنید. از پرانایاما بعنوان امری ثانوی آگاه باشید. خیلی راحت بگیرید. پرانایاما با چشمان باز، کمتر از گوش دادن به رادیو موجب حواس پرتی می شود. مسئولیت اول شما یک رانندگی ایمن و بی خطر است. پس میتوان میزانی از پرانایاما را در حال پیشروی (در ترافیک) در پس زمینۀ رانندگی انجام داد.

اگر شما در حال انجام پرانایاما در اتوموبیل هستید، زیاده روی نکنید. زمانی که به خانه رسیدید، بنشینید و برای حداقل ده دقیقه مراقبه کنید تا بذر سرورِ آگاهی خالص را در زمین پربارِ پرانایامای خویش بکارید. ما نمی خواهیم که هیچ علف هرزی در زمین زیبا و آمادۀ کشت عصب های شما ریشه بگیرد. اگر شما به دگرگونی معنویِ خویش پایبند باشید، این وظیفۀ شما خواهد بود که هر روز، دو جلسه تمرین کنید. راههای بسیاری برای انجام (این مهم) وجود دارد، خلّاق باشید و همیشه تمرین خود را در کمالِ امنیت به انجام رسانید.