تمرینات پیشرفته یوگا دروس اصلی
درس 226 پرسش و پاسخ - گسترش ذهنی در ما
نویسنده: یوگانی
تاریخ: چهارشنبه 18 آگوست 2004، ساعت 10:51 صبح
* به خوانندگان جدید توصیه می شود که خواندن مطالب را از ابتدای بایگانی دروس ( درس اول ، " این بحث برای چیست ؟ " ) آغاز نمایند . چرا که دروس قبل، پیشنیازی برای این درس محسوب می شوند.
پرسش: من حدودا دو ماه و نیم است که در حال تمرین مراقبه و پرانایاما هستم. تاثیراتی که در من ایجاد شده عبارتند از:
قبل از همه و برای اولین بار من توانایی تمرکز کردن روی یک چیز را در زندگی خود بدست آورده ام. من قبلا روش های بسیاری را امتحان کرده ام. اما اینک و با سبک شما نوعی ارضای درونی برایم رخ نموده است.
پس از انجام هر نشست مراقبه و تا یکساعت بعد آن ذهنم لبالب از شادی و آرامش است.
در دو نشست اخیر مراقبه ام یکی دوبار آگاهی بر خویش را از دست دادم بدون آنکه دیگر مانترایی در کار باشد.
حال سوالاتم:
آیا میتوانم بیش از دوبار در روز مراقبه کنم؟
آیا میتوانم بعد از صرف غذا و قبل خواب، بمدت یکساعت مراقبه کنم؟
آیا میتوانم در این مرحله بسراغ وضعیت پیشرفته سیداسانا بروم؟ (البته هنوز هیچ تجربه ای از نورها و صداهایی خاص نداشته ام).
آیا تکرار پر تعداد مانتراهایی چون گایاتری میتواند در پیشبرد فرد موثر و یاریگر باشد؟ (گایاتری Gayatri یا ساویتری، مانترایی بسیار پر ارج و حرمت در ریگ وداست (ماندالای 3.62.10) که به ساویتری یا ایزد عناصر پنجگانه نثار شده است - مترجم).
لطفا مرا راهنمایی کنید.
پاسخ: سپاس از شما برای این سوال و اشتراک گذاری تجربه خویش.
من خیلی خوشحالم از اینکه مراقبه و پرانایامای شما به خوبی پیش میرود.
مراقبۀ بیشتر از دوبار در روز و بیشتر از زمان قاعده مند توصیه نمیشود. به آسانی میتوان در تمرینات خوبِ یوگا زیاده روی کرد اما به یاد داشته باشید که این امر میتواند منجر به افراط در فرآیند پالایشی، ناراحتی و پیشرفت کمتر گردد. اگر در وضعیت دوره های بازپروری یوگا قرار داشتید شاید بتوان بیش از دوبار مراقبه را در دستور کار قرار داد. چرا که در این دوره ها میتوان موقتا از برنامۀ شخصی تبعیت نکرده و همسو با برنامه های فشردۀ دوره به پیش رفت. اگر به فهرست موضوعی سایت مراجعه و واژۀ "دوره های بازپروری" (Retreats) را جستجو کنید دروسی را خواهید یافت که این مبحث را پوشش میدهند. اما در جدول کاری قاعده مند شما برای منزل، باید که در رویکرد دو بار در روز و میزان بندی شده، باقی بمانید. با تجاربی که شما شرح دادید، هرکسی مطمئنا باید بفکر گسترش تمرین بیافتد. اما راه این گسترش از طریق افزودن تدریجیِ دیگر تمرینات بر نشست تمرینی دوبار در روز است. امری که همۀ این دروس در حال ارائۀ آن هستند.
ترجیحا مراقبه قبل از صرف غذا انجام شود. در اینصورت مراقبه با عمل هضم، اصطکاکی نخواهد داشت. با گذشت یکساعت یا بیشتر از صرف وعدۀ غذایی نیز میتوان مراقبه کرد اما نزدیک به زمان خواب توصیه نمیشود. چراکه میتواند منجر به بیقراری شبانگاهی گردد. مراقبه، تمهیدی بر فعالیت است نه خواب. فعالیت روزانه، یاریگرِ تثبیت سکوت درونی و انرژی اکستاتیکِ برخاسته در حین مراقبه، پرانایاما و دیگر تمرینات است. به همین خاطر ما قبل از وعدۀ غذایی صبح و شب مراقبه میکنیم. بدین ترتیب میتوان پس از نشست، فعالیت خوبی را بهمراه داشت. این یک چرخۀ صحیح از دوگانۀ مراقبه و فعالیت های روزمره را تشکیل میدهد که موثرترین نوع پیشرفت را تولید میکند.
سیداسانا پس از تنفس ستون مهره ای، مولاباندا و شامباوی در این دروس قرار دارد. اگر از قبل در این روش ها تثبیت شده باشید (بشکل تدریجی و هر بار تثبیت در یک تمرین)، آنگاه ممکن است برای سیداسانا مهیا باشید. سعی کنید به یکباره همۀ تمارین و شگردها را اتخاذ نکنید چراکه میتواند منجر به روالی سنگین و ثبات نیافتنی گردد. همانطور که میدانید، مرحله به مرحله. روم یک شبه ساخته نشد. هر کس در قبال این روند مسول است.
اگر در طول روز به ذکر و تکرار سایر مانتراها مثل گایاتری بپردازید، مطمئنا روند پالایشی را سرعت میبخشند اما شاید بنحو افراطی و بیش از حد. با توجه به همۀ تکنیک های خوبی که این روزها در دسترس است، دستیابی به پالایش چالش اصلی نیست. بلکه چالش اصلی در هضم و مدیریت برون ریزی های پالایشی است تا بتوان در دراز مدت به پیشرفتی ثباتمند و آسان دست یافت. این مجموعه دروس در ارتباط با چنین امر مهمی، رویکردی ویژه ارائه بخشیده اند. البته سبک و رویکردهای دیگری نیز وجود دارند. اما تلفیق آنها با رویکرد موجود در سایت، شاید منجر به بهترین نتایج نشود.
در رویکرد موجود در این دروس، فعالیت روزانه جهت تثبیت اثر تمرینات بکار گرفته میشود. بهترین راه انجام این تثبیت، بیرون رفتن و مشارکت در فعالیت های ارزشمندی است که همسو با علائق ما است. آنگاه است که ترکیب طبیعیِ فعالیت های ما، سکوت درونی و انرژی اکستاتیک، سیستم عصبی را بسمت کارکردهای عالیتر خود سوق میدهد. نتیجۀ نهایی عبارت است از سپری کردن زندگی در سُرورِ اکستاتیک و برون ریزیِ عشق الهی در هر عملی که انجام میدهیم. زندگی ما بشکلی طبیعی مبدل به خدمت شادی افزا میشود. هرکجا هم که باشیم.
موارد بسیاری وجود دارد که انجامشان توسط شما فرآیندهای پالایشی سیستم عصبی را شتاب خواهند داد. اما این روش ها صرفا موجب میزان بسیار زیاد پالایش میشوند، در حالیکه سیستم عصبی میتواند در ظرفیت زمانی مشخصی، خود را با این حجم از پالایش تطبیق دهد. لذا روال و ترتیب انجام تمرینات نیز مهم است. به این امر همچون پیشرفت در ورزش نگاه کنید که مسلما موفقیت در آن زمان برده و مستلزم پرورش تدریجی است. رویکرد تمرینی این دروس نیز بدین منوال است. تمرینات در اینجا با خودگامیِ محتاطانه تلفیق شده (که بسیار مهم است) و این خود ابزاری را فراهم میسازد تا بدون سقوط و در خطر افتادن ثبات تمرین، تدریجا سرعت و شتاب لازم ایجاد شود. آنگاه است که ما میتوانیم تمرینات روزانۀ خود را بدون فشار اضافه و فرسودگی و بدون هیچ محدودیتی ادامه دهیم.
تمرین روزانۀ استوار و در دراز مدت، کلید نیل به روشن بینی است. سفری که بیشتر به ماراتن شبیه است تا دوِ سرعت. با انجام تمرینات درست و خودگامی مناسب میتوان تا حدی یک ماراتن سرعتی داشت!
شما تمرینات را عالی انجام داده اید! کار خوب خود را ادامه دهید. امید دارم که همۀ شما در جادۀ معنوی انتخابی خویش موفق باشید.
استاد در درون شماست.
دروس کلیدی