تمرینات پیشرفتۀ یوگا دروس اصلی
درس 193 پرسش و پاسخ - گسترشِ ایمنِ زمان تمرین
نویسنده: یوگانی
تاریخ: سه شنبه 18 می 2004 ساعت 2:08 بعد از ظهر
* به خوانندگان جدید توصیه می شود که خواندن مطالب را از ابتدای بایگانی دروس (درس اول، "این بحث برای چیست؟") آغاز نمایند. چرا که دروس قبل، پیشنیازی برای این درس محسوب می شوند.
پرسش: یکشنبۀ گذشته، من وقت آزاد زیادی داشتم. در حین مراقبه، زمان آن را دو برابر کردم. اواخر نشست بود که میتوانستم ضربان قلبم را در فضای سَرَم بشنوم. آیا همیشه باید برای بهتر شدن نتایج مراقبه، بیش از بیست دقیقه به تمرین پرداخت؟
پاسخ: ممنون از نوشتۀ شما و اشتراگ گذاری آن.
شور و اشتیاق معنوی (باکتی) امری است شگفت انگیز که شما قطعا میتوانید از آن در جهت ارتقاء تمرینات خود بهره بگیرید. طول دادن زیادی مراقبه (خیلی بیش از بیست دقیقه) آن هم بطور ناگهانی میتواند خطرناک باشد و باید که هر تغییری در این زمان، بسیار تدریجی به انجام رسد. یعنی فقط پنج دقیقه در هر بار توسعه تمرین. هر گامِ رو به پیش باید که در طول هفته ها و ماه ها بعنوان بخشی از روال منظم شما به تثبیت و پایداری برسد. اینکه هر روز و هر هفته پرشی در زمان مراقبه شکل گیرد، خوب نیست. با زیاده روی در راه یوگا و تمارین، میتواند انسدادهای بسیار زیادی از جا کنده شده و شما را بسمت ناراحتی، حساسیت (زود رنجی) در فعالیت های روزمره و سایر نشانه های مشکل ساز سوق دهد. دربارۀ این نوع مشکلاتِ مرتبط با مدیریت زمان مراقبه، به مثال درس 159# مراجعه کنید.
اگر شما در پایان هفته و تعطیلات، مسولیت آنچنانی نداشته و یا بازنشسته هستید، یک روشی اصولی برای افزودن به مراقبه و سایر تمرینات وجود دارد. این روش بدین ترتیب است که کل روال تمرینی صبح را دوبار انجام دهید. یعنی برای یکی دو روز در پایان هفته و تعطیلات، روال مُجددی از تمرین صبحگاهی را به روال قبلی خود اضافه کنید و در صورت امکان اگر بازنشسته هستید و یا در یک دورۀ خلوت گزینی (Retreat) به سر میبرید، پیوسته به چنین روندی بپیونید. بدین ترتیب پالایش عظیم و شتاب آهنگ عمیق تری به پیشرفت معنوی افزوده میشود. در انجام این کار، آزادیِ از مسولیت ها بسیار مهم است. در غیر اینصورت، چنین ارتقائی میتواند سبب ساز تجربیات ناخوشایند و مسئله ساز شود، چراکه مقادیری بسیار از گرفتگی های درونی به سطح می آیند. اگر شما به انجام سه روال تمرینی در روز میپردازید، بسیار مهم است که فعالیت های سبکی داشته باشید. مانند پیاده روی های گاه و بیگاه و گردهمایی های معنوی اجتماعیِ (Satsang) آرام در زمان بعد از ظهر و غروب. این فعالیت های سبک، فرآیند رهایش انسدادها از سیستم عصبی را یاری کرده و تعادل میبخشند.
روال هر برنامه و نشست عبارت از این تمرینات متوالی است: آساناها، پرانایاما (همۀ آنچه تاکنون در آن انجام میشده)، مراقبه، سامیاما (اگر انجام میدهید)، یونی مودرا، استراحت (حداقل 10 دقیقه دراز کش) ... و سپس شروع مجدد.
در هنگام غروب فقط یک روال از تمرین باید انجام شود. بنابراین از این طریق، در روز سه روال کامل از تمرین را خواهیم داشت.
پس اگر شما فرد بلند پروازی هستید میتوانید چنین روالی را امتحان کنید. اگر نیز اتفاقات بسیاری در درون رخ داد، غافلگیر نشوید. تمرینات پیشرفتۀ یوگا، علیرغم سادگی، فریبنده و بسیار قدرتمند هستند. بخصوص امری که دربارۀ مراقبۀ عمیق مصداق دارد. اگر این رهایش انسدادها به شکل بیش از حدی به انجام رسد، آنگاه فورا به روال و سطحی ثبات یافته تر از تمرینات بازگشت کنید.
همواره اتخاذِ خودگامی را به یاد داشته باشید. بخصوص زمانی که تمرینات جدیدی را متعهد شده و یا بسوی ارتقاء زمانی تمرین گام بر میدارید.
امید دارم که همۀ شما در جادۀ معنوی و انتخابی خود موفق باشید.
استاد در درون شما است.
دروس کلیدی